Motor toer Spanje 2019 : Donderdag 25 juli 2019

Donderdag 25 juli 2019: Mooi weer 28 graden

Een luilakken dag, zeg maar helemaal niks gedaan.

Ik was half acht wakker en weer heerlijk geslapen in onze koelkast.

Sorry, maar ik kan niet anders zeggen maar een heerlijk koele slaapkamer is toch wel belangrijk voor mijn persoontje.

Het hele appartement is koel door de twee constant draaiende koel machines. Het is zelf zo koel dat Duncan zijn vriend die op de camping staat met een caravan vannacht bij Duncan in zijn kamer is blijven slapen kwamen we ook vanmorgen achter.

Ik de koffie machine aan het werk gezet een een eitje gebakken met de rest van de bacon. Twee oude stukken stokbrood geroosterd en die gevuld / belegd met boven genoemde. Moet zeggen, blijft toch altijd mijn favoriete ontbijtje. Krant uitgelezen en toen kwam Junior de hoek van de kamer binnen. Negen uur en zo vroeg al aanwezig. Ik weer even de koffie gereed gemaakt voor een tweede ronde om John wakker te krijgen. Om half elf liepen we met handdoeken en stoeltje naar het strand waar het op dat moment nog heerlijk rustig was. Toch maar een beetje achter aan gaan zitten want straks komt de peuter klas en die willen allemaal vooraan zitten en komen indien nodig bij je op schoot zitten. Dit is trouwens ook wel aardig om dit schouwspel te aanschouwen. Hoe mensen parasolletjes op plaatsen zetten waar mensen al zitten. Doen net of hun neus bloed en spreiden hand doeken uit als een soort van landje veroveren. Wij kozen altijd voor de verdediging en gingen ver van dit alles vandaag zitten. Dan is het natuurlijk wel wat verder lopen naar het water maar beter dit dan…….

Om 13:00 terug ons onderkomen maar eerst nog wat vers stokbrood voor de kleine Kerkmans en kamer genoot. Die lagen nog steeds te genieten van hun nachtrust. Om 14:15 liepen wij naar het zwembad waar het dit keer druk was. Er waren wat Russen dit keer. Maar die gingen om 15:00 weg. Wij trouwens al om vier uur omdat vandaag de Tour de France wel eens spannend zou kunnen worden, de beklimming van de Galibert. Dit bleek achteraf wel een beetje tegen te vallen. Na dit fiets gebeuren ben ik onder douche gegaan om het zand etc. van haar en ledematen af te soppen. Ik heb ook maar even de bad handdoek in de wasmachine gedaan om die ook te ontdoen van zand etc. Het is wel een handdoek van dit appartement maar toch. Bij terug komst in de kamer was Duncan ook inmiddels gearriveerd. Dit had honger en we zouden vanavond Mexicaans gaan eten. Hij vertelde ook dat ze vanavond mee deden met een voetbal toernooi en ze hadden een soort van Nederlands elftal. Dit voetbal toernooi begon om 21:30. Wij mochten dit niet bekijken omdat de Eurocamping hermetisch is afgesloten en je anders een kaart moet kopen.

Dat vonden wij iets te veel van het goede. Duncan stierf van de honger dus zijn we even naar beneden gelopen om iets te eten te halen zodat hij niet zou sterven. Gelijk maar een pak laatste koffie mee genomen. Want dat was op en we moesten nog morgen en zaterdag ochtend van dat bruine spul hebben. Zo gezegd zo gedaan. Om half acht zijn we naar de Mexicaan gegaan wat eigenlijk aan de overkant ligt. Lekker buiten zittend op een terrasje bij het Mexicaanse restaurant Chupa Cabras. Voor Duncan werd het kippen vleugeltjes en een wrap Krispy Chili, voor John een Costena wat bestaat uit reepjes rundvlees en ik nam Chili concarde. Ik vond het best smakelijk en de jongste van het gezelschap even oom bijzonder goed zitten eten. We hadden besloten om het dessertje bij de Gelato specialist te gaan nemen. Dus even afgerekend en toen naar de La Gelateria. Ik zag als voorbeeld ijsje iets met verse aardbeien wat er lekker uitzag. John nam iets met Tulipa, iets met mokka en koffie. Maar toen de beide ijsjes naar onze tafel kwamen. Schrok ik me eigen echt rot. Mijn ijsje had voor me gevoel een diameter van 50cm en was 1.00 cm hoog (voor me gevoel he). Echt een in mens grote sorbet. Ik kon John bijwijze van spreken aan de andere kant van de tafel niet meer zien. Echt groot, met heel veel slagroom en walnoten etc….

Ik dacht gelijk “dat ga ik niet op krijgen” en dat bleek ook het geval. Een groot gedeelte bij John in zijn ijsglas geschoven en toen hadden ik nog over. Tjonge jonge wat was dat een grote sorbet. Er liepen wat kennissen voorbij die ook even naar mijn ijsje kwamen eten. En die zeiden nog, dan krijg je niet op voor midden nacht. Afijn, er is wat in het sorbet glas achter gebleven maar me schoenen knelde weer. Met een volle pens terug gelopen naar onze ijskast. Moet zeggen, eigenlijk wel heel veel ijs voor 7,45 Euro. Ik ga dit nooit meer bestellen. Om 22:00 waren we terug in onze heerlijke koele onderkomen. Een glaasje fris met bubbels genomen om de maag een beetje lucht te geven. Nu nog even lezen. Het is buiten nog steeds broeierig warm. Morgen de laatste vollen dag want zaterdag moeten we om 10:00 uit dit geslaagde appartement zijn.