Cruise Caribbean april 2018

Nadat alles van vrouwtje bekent was geworden op 27  maart 2017. Zijn we op 28 april maar Cruise brochure’s gedoken. Om naar warm oord te zoeken voor een paar weekjes vakantie. Om de zon een beetje tegemoet te komen moesten we het ergens ver in zuiden zoeken. En het is uiteindelijk deze cruise geworden die op Haiti gaat beginnen. Om 18:00 uur stappen we daar aanboord waar we een buiten hut hebben geboekt. We vliegen op zaterdag om 09:30 vanaf Schiphol.       

De Cruise vakantie - Caribbean April 2018

Zaterdag 7 april 2018: In de vroege ochtend

We hadden de wekker op 04:45 gezet. Natuurlijk was het vrouwtje al wakker voordat de herrie maker af ging. Ik lag nog vast te slapen maar moest er natuurlijk ook aan geloven.

Na de sop beurt de kleertjes aan die natuurlijk gereed lagen. Altijd even op letten op dit tijdstip dat het kruis aan de voorkant zit? Een klein kwartierje later het Nespresso apparaat aangezet en een bakkie leut genomen. De benodigde pillen genomen want de krenten bollen van de warme bakker zouden we onderweg op eten. Om 05:13 deden we deur dicht en reden we wen uit Nieuw Beijerland. Omdat de N217 dicht was moesten we via Numansdorp naar de snelweg. Maar dit bleek eigenlijk niet zo’n groot tijd verlies. Net even na 06:00 stonden we bij P3 waar de Credit kaart het wonder deed om de slagboom naar boven te brengen. Ik had dit namelijk al geboekt en betaald. Vlak bij het bus station / opstap punt de auto neer gezet. Die kreeg 16 dagen rust. Om half zeven stonden we voor de vertrekhal van de KLM / Air France. De paspoorten voor de digitale uitlezer gehouden en de instap kaarten voor de beide vluchten van deze dag waren nu hard copies. Het was lekker rustig bij de securitie en net even voor zeven stond Wil bij de Star Bucks counter om het bruine vocht te halen. Ze had voor mij een soort van emmer koffie genomen laten we zeggen genoeg voor een weeshuis. Bloed heet dus lip verbrandend bruin spul. Het vrouwtjes had thee. Tja zo’n sloot met koffie op drinken dat doe niet zo maar even. Daar heb je tijd voor nodig om blaren op de tong te voorkomen. Maar toen ging er een Indies meisje ontzetten staan overgeven. Een zeer onsmakelijk gebeuren. We zijn toen maar opgestapt en wat winkeltjes gaan bekijken. Om 09:30 was onze vlucht AF1241 maar die vertrok een kleine 25 min. later. Om 10:00 zat de zolveren vogel in de lucht en na een klein uurtje stonden we op Frans grond gebied. Eerst de koffers ophalen en daarna de bus tocket ophalen bij de Air France balie. Om daarmee naar het andere vliegveld Orly te komen. Het was er wel druk maar we hadden de tijd. Om net na elfen hadden we de bus ticket moesten we naar het bus station via de tunnel K. Daar stond de bus op ons te wachten. Zes over elf reden we weg om via Parijs naar vliegveld Orly te geraken. Natuurlijk druk in Parijs maar deze chauffeur wist van de beroemde hoed en de rand. Twaalf uur stonden op Orly bij de westelijjke vertrek hal. Binnen via ingang B waar op de display’s stond aangegeven dat we naar hal 3 moesten. Om daar de koffers af te geven. Ook daar weer druk en er zijn dan altijd mensen die het nodig vinden om een beetje voor te dringen. Voor ons geen probleem als hun zich daar prettig bij voelen. De jongedame aan de Air France balie was uiterst vriendelijk. Om kwart voor één waren ook hier de zeer drukke security voorbij . Ik werd nog stevig betast en bevoeld omdat het alarm bleef af gaan. Dit kwam natuurlijk door mijn nieuwe knietjes. Afijn, ook wel een lekker om overal betast te worden. Uiteindelijk geloofde dit persoon wel dat ik wapenloos was. 

We hadden hongen dus een broodje gekocht met ham/kaas/sla etc. Even tussen de vlak grill en dit samen met een glaasje fris lekker zitten op eten, het smaakte voortreffelijk zo’n simpele maaltijd. Nog een espresso genomen als dessert. We moesten nog een klein uurtje door brengen hier dus zijn we maar parfum gaan uit testen. We stonken twee uur in de wind maar geen zweet luchtje was er bij ons te ruiken. Alleen maar Cardin - Esta Lauder - Fahrenheid etc. Nee, ons konden ze niet na wijzen dat we een zweet luchtje bij ons hadden. Om 15:20 konden we boarden maar we vertrokken pas om 16:00. We zaten allebei aan het gang pad op de rij 20C en 20E waar we indien nodig de pootjes in het gangpad konden gooien. Ruime stoelen met genoeg been ruimte wat natuurlijk zo’n vluvht van 8 uur en 35 minuten wel wat aangenamer maakt. Na een kleine 2 uur kwam de maaltijd. Die bestond uit een soort van spinazie  purėė met stukje kip. Twee broodjes met een flink stuk Camanber kaas. Een soort van rijst met stukje groenten. Een kaas taartje als dessert en een zakje snacks. Er zat ook een flesje rum bij. Dit maar genomen als slaap middel. Ik drink normaal nooit sterke drank maar nu maar wel. Een bakkie Franse pleur als Eye opener. Wat was dat bruin zeg, echt donker bruin. Maar goed, je beroemde Nood breekt een wet was hier van toepassing. Nu was het ijd voor een nap. Dat is altijd een probleem. Wanneer je de gelegenheid hebt, gaat het niet. Ik had gelukkig zes stuks Neflix film ingeladen in de Ipad. Goed beeld en geluid. Ik eerst daarna de Lady of the house.

We kwamen de tijd wel door. Ik ben dit even gaan in rammelen en het was toen al 18:43 NL tijd. We moesten nog een behoorlijk stukje naar Point de Porte en vlogen toen boven de Azoren. Het vliegen verliep zonder luchtzakken en om 18:05 plaatselijke tijd (00:05 Ned. tijd) stonden we aan de grond in Jamaica. We hadden rij 20 dus waren we ook snel buiten het vliegtuig en op naar de bagage band waar ook de reisleider op ons stond te wachten. Om 18:45 zaten we in de bus die ons naar de Costa Pacifica bracht. Een klein bus ritje van 20 min. en stonden voor het machtig mooie schip. Onze koffers waren snel uit de bus dus stonden we ook lekker snel bij de in-check balie. Koffers afgegeven en haast direct daarna kregen we ons hut kaart bij de volgende Costa desk. Natuurlijk weer door een security check waar de hand bagage weer gecontroleerd werden. Maar eerlijk is eerlijk, we zijn nog nooit zo snel aanboord gekomen als dit keer. In een klein half uurtje van uit stappen bij de bus stonden we in onze grote hut aan bak boord kant. We hadden honger en dorst dus zijn we eerst maar even naar dek 9 gegaan waar het buffet open was. We namen allebei een heerlijk spaghetti spiraaltjes met pesto en parmazaanse kaas. Hiernaast wat salade met een glas ijswater en we waren gesteld. Als dessert een kaas bordje genomen met drie verschillende soorten met een stukje stokbrood. Bakkie thee en koffie om daarna naar de hut te gaan. Hier waren de koffers inmiddels netjes binnen gezet en konden we alles op zijn plaats hangen / zetten. Ook moesten we een stapel papieren door lezen wat we morgen konden verwachten en wat we nog moesten gaan doen aanboord. Natuurlijk  de credit kaart laten registreren om dat dan alle betalingen direct hier  te kunnen afhalen. Om 4:10 (NL tijd) en 22:10 lokale tijd was alles op zijn plaats en gingen wij onder de dekens lekker slapen. Wordt vervolgd

Zondag 8 april 2018: Prachtig zonnig weer

We hadden gisteren avond eigenlijk aan de veiligheids voorlichting van het schip mee moeten doen. Maar de batterij was leeg en slapen stond wat hoger op ons prioriteit lijstje. Dus niemand hield on tegen. We zijn allebei als een bom in slaap gevallen. Zonder ook maar enig verhaaltje van Roodkapje of iets in die aard. Vanmorgen waren we wel om 06:00 wakker wat natuurlijk normaal is na zoveel slaap uren. We zijn nog tot zeven uur in bed gebleven met wat na keuvelen van gisteren. De TV bracht beelden van de voorkant van het schip waar te zien was dat op onze volgende stop in beeld was het eiland St. Lucia en de plaats Castries. Om half acht zaten we aan de gebakken omeletten met ontbijt spek en lekker vers fruit zoals, water meloen-ananas en gepelde sinasappels. at een genot zo’n ontbijtje samen met een bakkie koffie. Na een half uurtje zijn we afgezakt naar dek nut. Waar de gangway onze op het eiland zou brengen. We werden netje door een dame van het schip de goede kant opgestuurd. Om half negen stonden we op kant en gingen we te voet naar de plaats Castries. Net uit de poort van de haven werden we natuurlijk door vele bereidwillige Taxi chauffeurs staande gehouden met de vraag op hun ons het eiland konden laten zien voor een luttel bedrag van 20 US. Maar wij wilde dit te voet gaan doen want ver kon het nooit zijn. De wandel GPS even de lokatie waar het schip lag ingegeven zodat we altijd weer de weg konden vinden. Om net na negen zeg maar 3 km verder waren we in het kleine en naar ons idee arme stadje. Gelukkig was het zondag en waren de winkels niet open (wat had het vrouwtje toch een pech). Maar er was wel een kleine markt die in de opbouw fase was. Dus eerst maar even door het plaatsje gelopen en zelfs een kerk in gegaan. Waar een dienst gaande was maar door het mooie en warme weer. Stonden alle deuren open. Er werd luidkeels gezongen door de plaatselijke bevolking wat best gezelling klonk. Hierna toch naar de markt waar ik een leuk Carribians overhempje zag. De prijs was 15,- US of wel 15,-Euro. Ik wilde gaan afpingelen maar Wil vond dit lullig voor de arme mensen. Dus de vraagprijs maar betaald. De dame sloot gelijk de kraam en ging naar huis? Om 11:00 waren we terug bij het schip en liepen de gangway weer op. We moesten nog onze credit kaart aanmelden in het systeem van het schip anders zouden we kontant moeten storten. Om dit mogelijk te maken staan er veel van de machine’s. Zo gezegd zo gedaan. Daarna naar onze hut om de zwem kleding aan te doen en naar dek 10 te gaan. Om er een rustig dag van te maken in een heerlijk relax stoel vlakbij het zwembad. Met een E-boek de tijd door gebracht tot 12:15 om naar het buffet te gaan op dek 9. We zouden vandaag tussen de middag voor konijnen maaltijd gaan. Je weet wel groen spul met wat tomaatjes-uitjes-komkommers en wat azijn en olijf olie. Dit samen met water als vocht wat waren we toch goed bezig. Een bakkie koffie en thee als afsluiter. Om 13:15 weer terug naar zwembad en zon. Lekker luieren met een digitaal boekje. Ik was begonnen aan het boek van Gordon. Waar ik eigenlijk niet al te veel aan vond. Maar ik was er aan begonnen en ging het dus ook waar even uitlezen. Ik was al ver over de helft. Om drie uur zijn we afgezekt naar onze hut. Voor een douche want we waren aardig rood gekleurd. Het ging dus toch wel wat sneller was wat we dachten. Na de douche de tube after sun gepakt en ons flink ingesmeerd. Er lag een brief van het schip waar we een soort van standje kregen, dat we gisteren avond niet bij de Lift boat drill waren geweest. We kregen een herkansing die om 16:30 zou zijn. Dus zijn we maar vanmiddag naar deze flauwe kul gewest. Om 17:00 waren we terug en ben ik dit even gaan intikken. Het vrouwtje alles wat beter op zijn plaats gelegd. Om 17:45 gingen we netjes aangekleed naar dek 10 eten in restaurant New York op dek 4 achterschip. Ook was dit het tijdstip dat we zouden vertrekken naar to Kingstown op Sint Vincent. Precies klokslag 18:00 ging het schip van de kant en binnen no time waren we weg uit / van St. Lucia. Nog even met wat staan praten met wat NL. Die dit voor de eerste keer deden. Het was inmiddels tijd om naar het restaurant te gaan. daar werden we opgewacht door een steward die ons naar een moo plaatsje bracht waar alle 2 andere Nederlanders vrouwen zaten. Dit werd aangevuld met nog 2 andere stellen. Dus  zaten we met 8 mensen aan de ronde tafel. Natuurlijk even namen uitwisselen en een flesje wijn bestellen en ons allemaal even verdiept in de menu kaart. Het eten was goed niks van te zeggen. Om 20:30 verlieten we de eet gelegenheid om ons naar het theater te begeven. Hier was vanavond de show van de Bee Gees. Het moest om 21:00 beginnen maar het was 21:20 toen de lichten uit gingen en de show begon. Ik vond het werkelijk ongeloofelijk goed. Het was een band van 3 mensen maar echt waanzinnig goed. De zaal zat eigenlijk ook helemaal vol. Het was om 22:00 afgelopen en we hielden deze dag maar voor gezien. 

In onze hut wilde we nog een colaa’tje light nemen maar toen ontdekte we dat onze ijskast in de hut niet koelde maar opwarmte. Dat gingen we natuurlijk even melden morgen bij de steward. We waren moe en Wil had een hele dikke linker enkel. De kleertjes uit en pyjama aan. Klaar voor een wel verdiende nachtrust. Morgen Kingstown op St. Vincent.

Maandag 9 april 2018: 28 graden 

Weer een goede nacht rust gehad en het was acht uur dat de oog luikjes open gingen.

Bij het open schuiven van de gordijntje bleek dat we al langzij lagen in Kingstown.

Toen we de deur uit kwamen stond onze cabine steward voor onze deur. Dus konden we gelijk even melden dat de ijskast niet werkte. Tevens wilde wij er nog 2 kussens bij hebben. Toen was het tijd om naar ons ontbijtje te gaan.

Om 08:30 zaten we op dek negen met de bordje redelijk gevuld als ochtend maaltijd. Dit keer geen fruit, dat zou ik tussen de middag gaan nemen. Om negen uur keerden we terug naar onze hut om ons gereed te maken voor de land excursie. Half tien stonden we weer met vast grond onder onze voeten en verlieten we het schip. Natuurlijk door verschillende veiligheids mensen. Buiten de poort aangekomen heel veel mensen die probeerden je te verleiden tot een taxi rondje om het eiland of duik excursies. Wij hielden het maar bij een 4km wandeling naar de plaats Kingstown. Goede voor mijn suiker niveau?

Via de Halifax st. - op het einde ging die over Tyrrel st. overgestoken naar Queen st. Om 11:00 liepen we het centrum van deze plaats in met veel mark stalletjes. Waar natuurlijk van alles maar meestel groente en fruit werd aangeboden. Ook weer een arm land maar uiterst vriendelijke mensen. Allemaal goed lachse en vriendelijk mensen , nee deze mensen genoten nog van dit simpele leven. Het was wel warm en wandelen is dan ook geen plezante bezigheid. Terug zijn we langs de zee gelopen, wat de Lower Bay str. heette, waar een verfrissend windje stond. Ook hier kraampjes met van alles en nog wat. Ook zag je veel mensen die muziek downloaden en verkochten op een CD  of USB stick. Ergens zijn we gaan zitten onder een overkapping uit de zon mede omdat een vriendelijke dame ons uitnodigde voor iets te drinken. We namen simpel koud water. We namen ook nog een tweede. We hadden alleen maar Euro’s maar dat hadden we wel gemeld voordat we bestelden.Je had hier een leuk uitzicht over de markt en het passeren van allerlei mensen in zulke leuke uitdorsingen . De wel bekende Jamaicanse gekleurde petjes kwamen hier ook veel voor ondanks de zinderde warmte. Na een klein half uurtje verlieten we deze zitplek. Wil naar binnen om af te rekenen. We kregen voor de 10,-Euro 30 stuks East Caribbrean dollars. Netje, precies wat het schip had aangegeven. De flesje water kosten 7,-  East Caribbean dolaars. Dus hadden we nog 23,- Over. We hebben hier maar zonnecréme voor gekocht.

Na een nog kleine wandeling kwamen we weer aan bij de haven waar de Costa Pacifica op ons lag te wachten. Snel aanboord in de aircondition gekoelde ruimte. En op naar dek 9 waar we direct aan onze lunch konden beginne. Ik nam een frisse Tonijn salade met wat in de schil gebakken aardappeltje en twee stuks kleine gehakt balletjes. Alles smaakte echt goed. Wil ging voor de varkens file die werd afgesneden als je dit bestelde, wat rijst en dat was het. Wil vond het varkens vlees taai. Als dessert wat zoetigheid wat bestond uit wat kleine taartje dit samen met een bak koffie. Toen we aan de andere kant zijn gaan zitten zijn we nog langs de kaas bar gelopen waar ik Parmazaanse - Edamer en Rochefort op een bordje nam. Heerlijk en lekker pittig. Het was inmiddels 14:00 en moesten onze bad kleding nog aan trekken. Dus even naar onze hut om ons goed in te smeren met zonne olie factor 50. Om 14:30 waren we achter op dek 9 bij het zwembad en de bar. Ik de laptop mee genomen om uit de zon aan een tafeltje dit verhaaltje in te rammelen.

Bij de bar een lekker glaasje koude Cola light besteld en we waren gesteld in de luilekker land aanboord. We hebben ons een beetje rustig uit de zon zittend en een boekje lezend de middag door gebracht. Op het terras is er altijd wel wat te zien, vooral dat veel mensen lig stoelen bezet houden met een handdoek als zijnde hun stoel voor deze dag. Soms echt een hele middag. Komen ze alleen de handdoek ophalen aan het einde van de middag.

Om half drie ging hier ook de sandwich bar open waar ook veel fruit lag zoals meloen in allerlei varianten. Gepelde sinasappels en allerlei soorten broodjes. Onmogelijk om je eigen hier aan een dieet te houden hoe sterk je ook bent. Zeker voor mij, als een echt watje is dit zeker een uitdaging. Om half zes zijn we afgezakt naar onze kamer voor de omkleed sessie om gereed te zijn voor de avond maaltijd. Toen werd er aan onze deur geklopt en kwamen de beide heren van Costa met een nieuwe ijskast aan. Die was in 10 minuten omgewisseld en kon het koelen van onze drankjes gaan beginnen.  We hadden nog een hele fles Proseco. We gingen toch zou eten. Bij terug komst zou de kast gekoeld moeten zijn met kude Proseco. Om 18:30 begaven we ons naar de 4 etage voor de schrans partij.

Gezellig met de groep van 8 nederlanders aan de grote ronde tafel. Natuurlijk besproken wat we vandaag hadden mee gemaakt. Dit samen met lekker glas rode wijn. De menu kaart even bekijken en onze wensen kenbaar gemaakt aan onze Indiese ober. We gingen voor een soort van groente soep met parmezaanse kaas. En het hoofd gerecht was, wat later bleek een hele goeie biefstuk. Zo mals, echt geweldig. Het dessert naar binnen gewerkt. Om daarna naar het theater te gaan voor de show. Om 22:00 uur was ik moe en zijn we afgezakt naar ons hut. Ik kan zeggen, we sliepen vrij snel.

Dinsdag 11 april - Barbados: Bloed heet.

Om zeven uur waren we wakker. De tv aangezet konden we vanuit ons bed de web cam aanzetten die gericht was op de voorkant van het schip. Om kwart voor acht lagen we vast. Wij zijn naar het bedienings restaurant gegaan voor ons ontbijtje. We zaten naast een koppel uit Zweden / Stockholm. We hebben daarmee een beetje zitten praten. Om kwart voor negen even terug naar onze hut. Om de rugzak op te halen en dan richting gangway voor onze eerste stappen op Barbados. Ook hier weer vele taxi chauffeurs die je probeerden te verleiden tot een ritje naar ...... Wij kozen voor de shuttle bus naar de stad Bridgetown Barbados. Voor 2,- Barbados dollars per persoon. Waren we tien minuten later midden in de stad. Dit was een geweldig grote stad. Natuurlijk even shoppen. En jawel, het vrouwtje slaagde vrij vlot voor een paar makkelijke schoenen................wordt vervolgd.