De eerste dag van dit 2021 motor avontuur

Zaterdag 12 juni 2021: Het is eindelijk zover?

Natuurlijk naar de weer ’s vooruit zichten zitten kijken op de korte en lange termijn. En dat zag er veel belovend uit. Het zou als het allemaal uit zo komen alleen maar zon overgoten worden. Dus kwam het gezegde “Je krijgt wat je toekomt” helemaal uit. Alles netjes (zelf) in de zij en top koffer tassen gedaan en alles opgeschreven (de ouderdom) om een beter idee te hebben waar ik wat kon vinden. Aan de motor sleutels had ik voor mijn vaderdag van John??? Een Apple handigheidje gekregen de Apple Air Tag. Om het zoeken naar motor sleutels te voorkomen. Dat ding kan je laten piepen en opzoeken met een aangegeven looprichting. John dacht natuurlijk, dat geeft weer wat extra vakantie uren terug en gelijk heeft tie. Want ik ben nogal eens wat kwijt? En zonder Wil in mijn buurt wordt zoeken een ramp. John had zijn eigen nog wat gekieteld en een nieuwe mooi doorwaai / zomer motorbroek cadeau gedaan. Dat is geen slechte investering met deze vooruit zichten. We hadden afgesproken om vanuit ons huis te vertrekken. Ik ontving om 6:12 een Whatsupje met de tekst “Ik rij nu uit Oostvoorne weg”. Om 06:40 stond hij bij ons voor de deur. Nog even een bakkie koffie gedaan en toen de motor kleren aan om koers te zetten Bourges. De kilometer stand van mijn motor stond op 41.981km. toen we aan dit Camino motor avontuur van dit jaar begonnen.

Zoals al aangegeven vandaag kilometers vreten om op de snelste manier naar  Bourges te komen. Dat was 877 km. Hotelletje in het centrum was besproken via Booking.com. En op de GPS de route uitgezet om Parijs heen want dat kan meestel wel een obstakel zijn. Om 07:40 reden we de grens bij België over. We hadden wel een stukje om moeten rijden omdat de weg naar Bergen op Zoom was afgesloten dus nu via Roosendaal. Het was 17 graden toen we weg reden uit Nieuw-Beijerland maar zuidelijker we reden hoe slechter het weer werd. Via de weg door Antwerpen ook weer omdat de Liefkenshoek tunnel was afgesloten. Gelukkig niet te veel drukte dus het schoot lekker op. Alleen was het nu 14 graden en ook een miserie buitje. Het moet toch niet ergen worden in onze motor vakantie. Het was niet te heftig maar elke druppel is één teveel. Rond negen uur reden we in Frankrijk waar het wel behoorlijk druk was. Maar we bleven rijden dus niet al teveel te klagen. Om 10:00 gestopt voor een bak koffie en af te tanken, het was toen nog 150km naar Parijs en het was nu zonnig en rond de 25 graden. Dus geen benzine stop in Parijs want dat had ik al een ervaren. Dat is een grote ramp. In Parijs was het ontzettend druk. En hier rijden ook heel veel motor rijders tussen de files door en dat zijn professional’s. Die scheuren echt tussen de auto’s door.  Daar waren wij niet zo behendig in dus lieten we al die Valentin Rossie’s maar voorbij gaan. Op de Parijse ring nog even gestopt om het adres van ons hotel in Bourgnes in te geven. Toen we dit hadden gedaan moesten we nog 252km naar ons eerste hotel. Het werd maar warmer en warmer en dit ging door tot 32,5 graad, bloedheet dus met zo’n leren motorpak aan.. Op 80km voor onze eindbestemming van deze dag een Colastop gedaan. Heerlijk koud en in de schaduw zitten kwamen we weer een beetje bij. Na 20 minuten zijn we aan de laatste kilometers begonnen. Ik had zoveel vitamines op mijn vizier zitten dat genoeg voor een avond maaltijd. Ik zag echt door de vitamines op mijn vizier de weg niet meer. Om 16;50 stonden we voor ons hotel en bij de receptie was alles bekend. We kregen kamer 210 op de tweede verdieping en die kamer was lekker koel. Snel uit de wat bezweette kleren en in het ondergoed op adem komen. John liep direct de douche in was natuurlijk wat ouder en deed alles op het gemakje. Om kwart over vijf stond ik mijn gespierde lichaam te wassen. In de korte broek en wandel schoentje aan en met een wandel kaart het mooie plaatsje ingelopen. Het hotel had ik gekozen in het centrum dus waren alle bezienswaardigheden dicht bij. Natuurlijk zijn we ook naar beroemde kerk “ La Cathedrale Saint-Etienne”. Wij waren ook onder de indruk van dit gebouw. Het was ook vrij toegankelijk en vanuit binnen met een zonnetje op het Glas en Lood was het schitterend. Natuurlijk wat foto’s genomen. Toen we uit de kerk liepen was het 18:40 en begon de maag te zeuren. We zijn na wat vragen aan plaatselijk mensen naar de lokatie “Place Gordaine” gelopen. Eerst nog even op een terrasje een Frans wijntje genomen waar de serveerster helemaal niets begreep wat we wilde. We werden geholpen door een mevrouw een tafel verder. En waren verbaast dat we inderdaad een glas rode wijn en een Perrier kregen. Om bij het lokale eetplein te komen moesten we nog een stukje lopen. Maar na een half uurtje stonden daar op de “Place Gordaine” waar lekker druk en gezellig was. Nu moesten we gaan kiezen welke eet gelegenheid het zou gaan worden. Het werd “Le Comptoir de Paris”. We zaten hier om 19:30 en we konden pas om acht uur eten krijgen. Dus maar een liter Spa blauw genomen om de tijd door te komen. Het was hier gezellig druk en zeker na de Corona periode is dit een andere wereld. John koos  voor een Entrecote met patat en sla. Ik nam alleen een schaal La Parisienne waar alle nodige vitamines in zaten. Dit samen met een stuk lang brood. Het smaakte goed al hoewel in John stuk Entrecote heel wat vet zat. Na de maaltijd een kop koffie genomen die voor Franse begrippen goed smaakt. Om kwart voor negen rekende ik af terwijl John naar een bijzonder klein WC’tje ging. Hij vertelde dat het zo klein was dat keren / omdraaien kon niet. Je moest achteruit de toilet weer uit? We moesten nu terug naar ons hotel omdat we het voetballen wilde zien Belgie tegen Rusland. We waren iets te laat in onze kamer maar konden net de 1-0 van België mee maken. Ik ben dit onder het voetballen gaan intikken. Het is nu 21:32 als ik ook op mijn rug op bed TV ga kijken.