De motortrip naar de camping van John in Spanje

Op de motor naar Spanje 25 juli 2918

Het doel van deze trip is de camping aan de Costa Brace waar John met Duncan in deze periode staat.

Ik ga het eerste deel van deze 1402km lange trip over de snelweg afleggen. Even na Parijs wordt het hoofdzakelijk binnendoor. Ik moet wel even ervaren hoeveel kilometers per dag je dan kan rijden. Want ik ben niet van plan om met de kerstdagen bij John aan te gaan komen. Ik had de eerste twee hotels al besproken via Booking.con.

Het was de bedoeling om Clermond Ferand als eerste plaats te overnachten en daarna de mooie plaats Carcossone. Waar een afstand van 432km tussen zat. De motor de avond ervoor gepakt en om even na 06:00 nadat ik het vrouwtje een afscheidszoen had gegeven. De GPS de Tomtom Rider 550 ingesteld op het hotel adres in Clermont Ferand. Ik ging beginnen aan weer leuk avontuur.

Woensdag 25 juli 2018: regen en later bloed heet.

Slecht geslapen maar de wekker liep om 06:00 toen ik eigenlijk net goed sliep.

Snel uitgezet zodat het vrouwtje nog een beetje kon slapen. Even snel gewassen en stilletjes de trap af voor het bakkie Espresso en de 2 knacke boterhammetjes. Daarna de laatste spulletjes in de top koffer gedaan en de motor uit de garage buiten gezet. Toen een klein liefdes briefje aan Wil stond te schrijven. Kwam het vrouwtje net de kamer binnen lopen. Ze was eigenlijk een beetje boos dat ik op deze manier weg wilde rijden. Eigenlijk had ze daar gelijk in maar dacht dat haar nachtrust ook wel belangrijk zou zijn. Nadat we afscheid hadden genomen reed ik 06:42 weg van Schepenpad 3 en was voor vandaag Clermont Ferrand 942km zuidelijk gelegen. Ik vertrok met donkere wolken en het zag er niet goed uit. Ik met een motor zomerpak aan wat gemaakt is om veel rij wind door te laten. Na bij Dordrecht begon het inderdaad te hozen. Dus snel gestopt en de regen overall uit de koffer gehaald en dit onder een viaduct aan staan trekken. Laat de regen nu maar komen. Tot na Antwerpen bleef het eigenlijk regenen. Toen in Kortrijk met voor de Franse grens moest tanken. Heb ik het regenpak uit getrokken. Om 08:55 reed in de Franse grens over en na Lille was de target Parijs. Bij de peage was het druk. In rij voor een ticket om de snelweg op te mogen. Er was eigenlijk maar èèn baan voor motor rijders. Net voor Parijs ging mijn benzine lampje branden maar ik dacht. Ik tank wel na Parijs. Maar ik Parijs was het aansluiten in de file en kon ik niet anders om van de Periqeu af te gaan en van de snelweg benzine te krijgen. De GPS op het dichtst bijzijnde tankstation gezet en gelukkig die was open. Om 11:55 met een volle tank verder en een klein half uurtje later was ik buiten Parijs. Om 13:00 even gestopt om de meegenomen krentenbollen met kaas op te eten met een koffie die ik op deze rustplaats kon krijgen. Even het cooldown vest van BMW zeiknat gemaakt in de WC. En het laatste stuk naar Clermont Ferrand. Het was nog 296km maar allemaal snelweg. Dus met een gemiddelde van 129km/uur schiet dat aardig op. Nog een stop gehouden onderweg en net na deze stop. Stond er een enorme file. Ik kon er gelukkig tussen door maar 6km verder lagen er twee vrachtauto’s in de greppel. Hierna was het alleen maar gas geven. Om 17:00 reed ik van de snelweg nadat ik 9,00 Euro had betaald. Ik reed Clermont Ferrand binnen of eigenlijk Aubbierre. Want daar was vlak bij de snelweg mijn hotel gelegen. Ik ben eerst maar even iets gaan eten. Om 18:15 was ik bij het Ibis hotel waar ik me melde bij de receptie. Ik had dit geboekt via booking.com. Nadat ik mijn naam gaf was alles bekent en kreeg ik een kamer 124 beneden gelegen. De motor stond eigenlijk recht voor het raam. Gelukkig stond de airco lichtjes te zoemen en was het lekker koel in de kamer. Ik was zeiknat van het zweet. Dus snel uit de kleertjes en onder de douche. Dat was verfrissend. Toen met de telefoon even ge-face timed met het vrouwtjes. Om 18:45 begon het sport journaal wat ik mooi via Ziggo Go even kon bekijken. Nadat ik dit had gezien gingen bij mij de luikjes dicht. Ik viel als een bom in slaap en werd pas om 07:15 wakker de volgende morgen.

Donderdag 26 juli: warm to bloed heet

Om 07:15 liep de Iphone wekker af. Het was goed dat die had gezet anders....

Even de ochtend spoel en poets beurt. Koffertje inpakken en op naar het ontbijt.

Daar kwam in naar een Nederlands stel te zitten die direct aan mij vroeg of ze het Iphone oplaad kabeltje mochten gebruiken. Hun waren eigenlijk de weg kwijt. De auto stond ergens op een camping maar ze wisten niet waar en de Iphone die ze gebruikte als navigatie was leeg. Ze waren van ellende hier gaan overnachten. Omdat ze gisteren om

20:00 waren gaan fietsen en nu niet wisten omdat de batterij van de Iphone leeg was. Waar ze waren en waar naar toe terug te fietsen. Ik ze toen mijn kleine powerbank gegeven en gezegd dat aan de overkant een Action winkel was waar ze een Iphone kabeltje konden kopen. Ik reed daar weg met nog een bedankje van dit stel. Om 08:30 liet ik dit hotel achter me en was de bestemming de Gorges du Tarte. Dit op aanraden van John. Die dit ergens had gelezen. Om 09:55 begon aan deze werkelijk schitterende weg die door een kloof gaat met water en watervallen en rots partijen. Echt bijzonder mooi. In La Tarte getankt met het reserve lampje weer aan. Ook moet je hier in Frankrijk 98 benzine tanken want op E95/E10 loopt mijn motor slecht. Zeker als je moet trekken. Hier in dit plaatsje de GPS op Corcassone gezet met alleen binnen weggetjes. De route kwam ook door Millau gelegen bij de beroemde brug. Na Millau in het plaatsje Saint-Affrique bij een restaurantje gestopt voor een lekkere lunch. Een lekkere frisse salade met brood en een flesje Perrier. Kopje dubbele Espresso als laatste. Om 13:30 reed ik weg voor de laatste 160km binnen door. Hier nog even mijn Cooldown vest nat gemaakt en onder mijn motorjas. He.....wat is dat verkoelend. De nieuwe GPS neemt inderdaad alleen maar kronkel weggetjes maar die kleine weggetjes hebben veel gravel wat wel opletten vraagt. Want zo maar een bochtje nemen is er echt niet bij. Om 16:00 was het 40 graden en ben ik even gestopt bij een barretje waar nog meer motors stonden. Een cola light en een dubbele espresso genomen. Ik kreeg toen ook van de barman een teiltje met ins waar ik mijn cooldown vest in kon doen. Om de laatste km lekker koel af te leggen. Toen kreeg ook nog de wifi code dus was alles helemaal geregeld. Dit was in het plaatsje Peyriac. Ik had nog ongeveer 20km te rijden naar mijn slaapplaats voor vanavond. De plaats Carasonne waar de Tour de France afgelopen zondag eindigde en waar ook de rustdag was. Dit plaatsje is een toeristische attractie omdat de vesting is gelegen op de top van een berg. Toentertijd verovert door de Kartaren. Het is 16:30 als ik dit verhaaltje zit in te tikken. Om kwart voor vijf ben ik daar weg gereden voor de laatste dag sessie. Die 25km met een ijskoud cooldown vest was goed te doen. Op het gemakkie het laatste stukje door de bergen. Om 17:45 stond ik voor het Ibis hotel. En ook nu weer had booking.com alles netje doorgegeven en me naam was voldoende. Voor het in-checken. Ik vroeg weer een kamer op de begane grond en ook nu weer werd mijn wens ingewilligd en kreeg ik kamer 120. Gelijk een ontbijtje voor morgen besteld en ik moest 76,45 Euro betalen. Snel naar de kamer waar ik er al snel achter kwam dat er geen handdoeken waren. Even terug naar de receptie waar er 4 kreeg. Iets teveel maar je weet maar nooit. Snel even mijn T-shirt gewassen en geschoren. En direct onder een verkoelende douche. Om kwart over zes was helemaal gesteld en ben naar centrum van deze vesting gegaan wat een kwartiertje lopen zou moeten zijn volgens de dame aan de receptie. Om vijf over half zeven begonnen aan de wandeling naar de vesting. De dame had gelijk, het was maar 15min lopen maar in deze hitte lijkt het wel een uur. Net voor zeven liep ik over de ophaalbrug van deze vesting. Een beetje aan de buitenkant gelopen. En ergens in de schaduw bij een leuk tentje in de schaduw gaan zitten met een glaasje rode wijn en weer Perrier. Hier was het dag menu wat bestand uit een Cheese burgen met patat voor 8,50. Dat heb ik maar genomen mede omdat 2 Nederlands meisje zeiden dat de hamburger erg goed was. En inderdaad, een heerlijke cheese burgen met salade en patat. Als de dessert een dubbele espresso. De rekening was totaal 16,00 Euro in dit Petit Restaurant “Le Trauquet”. Om net 20:30 verliet dit zaakje om richting Hotel te wandelen. Het was nog steeds bloedheet. Maar goed het was maar 2km terug en dan zou ik weer in de heerlijke koele kamer zijn. In hotel aangekomen een koude fles water uit de machine getrokken en op naar kamer 120. Direct het thuis front even ge-facetimed. Wil was inmiddels terug van Oostvoorne waar ze was geweest om voor Niels wat te koken. Ze zei dat hij had zitten vreten. Er was 850 gram varkenshaas - 4 mais kolven en 700 gram gebakken aardappels naar binnen gegaan. Maar eerlijk is eerlijk, hij gebruikt wel wat energie die werkende scholier. Toen ontdekte ik een uitgave van 38,70 die niet herkende. Wil gebeld om dit bedrag te blokkeren bij Visa. Achteraf denk ik dat het de kosten van de snelweg in Frankrijk zijn. Om 21:15 weer onder de douche. Want ik zweette als een otter. Om 22:00 uur de pyama aan en de airco ventilator een standje lager gezet en een poging gedaan om te slapen. Maar helaas, ik kreeg heel veel kramp in mijn rechter been. Wat water gedronken maar dit gezeur bleef. Dit heeft mij eigenlijk de hele nacht parten gespeeld. Ik heb eigenlijk geen goede nachtrust gehad.

Vrijdag 27 juli 2018: natuurlijk mooi weer.

Ik had de wekker op 07:00 gezet voor deze korte rut vandaag naar John.

Om 07:30 had ik de Franse stokbrood vior me leggen met wat jam - yoghurt en wat bruine sap?

Om 07:50 was ik bij de motor waar ik de tas etc op de koffer deed en de camping van John als eind bestemming. Het was 255km binnendoor. Om 07:52 vertrok in en het eerste wat ik moest doen was benzine halen. Bij het weg rijden gaf de display van de motor aan dat de voorkoplamp kapot was. Ik vond het best, due vervang ik wel als ik bij John ben. Net vertrokken en gelijk een benzine station. Het was hier druk dus geduld. Tijd had ik genoeg. Om 08:53 reed ik hier weg op naar de Noord Spaanse kust. De zee, daar had ik wel zin in. Het was weer warm. Bij vertrek was het al 28 graden. En dat ik langzaam oplopen naar tropische waarde. Om 10:00 ergens onderweg gestopt voor warm frans gekleurd vocht. Wat dat kennen die Franse echt niet, koffie maken. Nee hier moet je wijn drinken. De hele dag.

Om half elf vertrok ik bij dit tentje voor de laatste 127km. naar de camping van John die vlak bij de plaats Palamos gelegen is. Om net na elf uur de grens Frankrijk Spanje te passeren en door het plaatsje waar we 48 jaar geleden met een Vauxhall met aanhanger er uren over hadden gedaan

Omdat er hier toen erg streng door de Spaanse douane werd gecontroleerd. Onze Vauxhall stond op koken omdat we elke keer maar èèn auto konden opschuiven. Dus die herinnering kwam wel boven toen ik hier zo vlotjes door heen reed. Nog steeds veel mensen die flessen alcohol kochten etc. Het was hier nog wel druk maar ik kon wel rijden. De natuur was hier niet veel bijzonders een paar kleine bergjes maar niet veel bijzonders. Om half twaald nog even gestopt voor een koud fleshe drinken bij een benzine station. Het was hier lekker koel binnen en dat koude colaatje ging er in als koek. Gelijk John even ge-whatupt hoe laat ik bij hem zou zijn. Het laatste stuk over een kleine weg de I660 met veel bochtjes. Waar ook geel veel fietsers deze kleine berg probeerde te overwinnen. Met de motor was het natuurlijk eenvoudig. De GPS bracht mij toen voor de camping van John. Om 13:30 stond ik voor de ingang van Euro camping Costa Brava. Daar John even gebeld en die kwam op de fiets naar me toe. John moest 14,- Euro betalen voor deze dag doorij pas. Met een arm bandje rijker reed ik weg bij de receptie met John fietsend voor me naar zijn plaatsje. Natuurlijk was het ook hier warm. Aangekomen op zijn stekkie, de motor geparkeerd en de kleding uit. Snel de zwembroek aan en even iets vochtig’s naar binnen. Om 14:30 fietsen we naar het strand. Daar gaan zitten bij de Oostvoorne clan. Even voorstellen om niet lang daarna in duik te nemen in de Middellandse zee. Wat was dat een heerlijke ervaring, precies goed die temperatuur. Heerlijk na die afgelopen warme dagen in de koele zee.” Om half vijf waren we terug op de camping en na een frisse douche om het zout er af te spoelen. Toen de lekkere korte broek broek en op naar de ontspanning’s ruimte waar een enorme tv hangt en met vele mede camping gangers naar de Tour de France. Waar ook op deze koningenrit onze Tom Demoulin helaas zijn achterstand niet kon goed maken. Na een rood wijntje en koffie voor John. Stapten we hier op om terug te gaan naar ons verblijf. De ruim opgezette opblaasbare tent van John waar het werkelijk een goed ge-organiseerde ......... Maar belangrijk, het vermaak was er niet minder om. De plaats waar de tent stond was in de directie omgeving, eigenlijk er haast tegenover. Dus, was het wel grappig om mensen te zien gaan en dan na een kwartiertje terug te zien komen. Dat was soms een heel verschil. Of het de afwas was of het uiterlijk. Maar de passerende mensen maakte soms een praatje. Al met al het was zo half twaalf tijd voor de nachtrust. Ik zou in de voortent gaan liggen op een 130cm breed luchtbed. Daar zou het koelste plekje van de tent zijn? Ik moet zeggen plus 38 graden is toch een graad minder. En dat is wel voelbaar? Duncan kwam een klein half uurtje later de tent verder aanvullen. Ik kon de slaap niet te pakken krijgen en de tent daarom maar een een stukje open gedaan. Om stiekem het nachtleven op de camping te bekijken. Om 01:15 gingen de laatste lichtjes uit en na een plas beurt van mij. Ben ik ook in slaap gevallen

Zaterdag 28 juli 2018: iets bewolkt.

Om 10:00 werd ik wakker en John. Ik begreep dat ik goed had geslapen maar de rest van de camping minders. Wat daar de reden hiervan was is mij niet helemaal duidelijk. Maar toen onze buurman vertelde dat de tent soms groot en dan weer kleiner werd. Was de reden mij duidelijk. Maar goed ik had geslapen en daar gaat het om. Eerst de Nespresso apparaat aangezet voor een paar wakker makertjes. Toen de poedel beurt en John was lekker vers stokbrood aan het halen. Duncan kwam nu ook slaap dronken de tent uit wandelen. Als een speer naar de toilet. Ook de eerst volgende 20 minuten zat er een mummie bij ons. Hij was aan het ontdooien. Met het verse stokbrood en voor de Duncan de choca pasta en voor ons wat Spaans beleg waren we geland op de Globe. Het was inmiddels 11:30 en ben ik me eigen gaan wassen en omkleden van gemakkelijk naar zeer gemakkelijke camping kleding. Want dat is het leven op een camping. We hadden afgesproken dat we vanavond on 21:30 in een goede zaak zouden gaan eten. Ik zou dit gaan regelen. John ging om twaalf uur op de mountain bike weg. Voor zijn dagelijks rondje van 70km in deze hitte. Ik heb de motor even nagekeken, het ketting smeer apparaat gevuld met olie. Het kapotte voorlicht er uit gehaald om te weten welke ik moest gaan kopen. Nadat dit alles was gedaan en kwartiertje met een stel Nederlanders bij de motor staan praten. Ze vonden het knap en vonden me een stoere opa. Om  13:00 ben ik op de fiets naar Palamos gefietst wat 3 km verderop is gelegen. Ik had de hoop dat ik wel een auto of anders een tankstation zou passeren. Maar helaas, dat was niet het geval richting Palamos. Dus weer terug en nu de andere kant uit. Daar kwam ik een garage tegen die open was. Een lampje gekocht voor 13,00 Euro en nu naar het strand. Bij het strand was volgens vele Nederlanders een goed restaurant “Serrano” . Even buiten op de menu kaart gekeken. Het was wel een kostbaar tentje maar een lekkere maaltijd zou er wel in gaan. We wilde om 20:30 eten maar dat tijdstip was vol. Een uurtje later kon wel dus werd het 21:30 binnen. Dus heb ik dat tijdstip maar vast gelegd. Het was inmiddels 13:30 dus moest ik ook wat eten. Bij een tentje een stuk pizza met koffie en een muffin. Met een spa rood als dorst lesser. Om 14:00 lag weer op het strand met een plekje direct aan het water te hebben. Snel het verkoelende zeewater in. Want de zon was niet echt aanwezig maar warm was het nog steeds. Heerlijk de koele zoute water daar knapte je echt van op. Om 15:30 liep ik weg van het strand om bij de douche het zout van me lichaam af te spoelen. Dit water uit de douche was wel een stuk kouder. Toen ik terug kwam bij het tenthuis kwam John ook net terug van zijn 70km fiets rondje. Natuurlijk zeik nat van het zweet en uitgepuft. Hij gingen even uit rusten en goot een plas koud water naar binnen. Na een kwartiertje was John weer terug op aarde. Hij had wel stokbrood en ham meegenomen.  John ging naar de douche, we wilde de tijdrit van de Tom Demoulin zien. Want dat zou wel eens spannend kunnen zijn. Hij stond tweede maar misschien met een goede tijdrit zou dat wel eens eerste kunnen worden. Maar helaas in buiten gelegen terras waar het grote scherm hing. Veranderde niks in de stand. Om half zes liepen we weg terug naar de tent. Om daar het stokbrood met ham + tomaat op te eten. Want het was nog lang voordat we konden eten. Duncan kwam inmiddels ook aan dus die ook aan het stokbrood met pasta. Om 19:00 ging Duncan weer weg met een spel kaarten en met de afspraak dat hij hier om 21:00 terug moest zijn. Wij namen koffie (heerlijk zo’n Espresso machinetje).

Hierna ben ik me eigen een beetje gaan opfrissen en ons rustig gehouden met een boekje.

Om half negen wat andere kleertjes aangetrokken want vanavond zouden we uit eten gaan.

Andere schoentje aan en om negen uur liepen we in 12 min. naar ons restaurantje Serano.

Om net negen uur liepen we dit goed bekent staande tentje je binnen. Zoals afgesproken vanmiddag kwamen we binnen te zitten. Al met een hele goede zaak waar ook Duncan heel smakelijk heeft zitten eten. Hij nam zelfs een stukje van mijn tong en ook dat vond hij heerlijk.

Maar ja, hij gekozen voor biefstuk van de haas. Wat werd geserveerd met patat lekkere champignons in de knoflook klaar gemaakt. Met als groente kleine paprika’s. Tja het was een zeer smakelijk maaltijd wat zijn geld dubbel en dwars waard was. Als dessert kwam de ober met wat voorbeelden op een groot dienblad. Wat handig is want dan weet je wat je krijgt. Het werden voor allemaal verschillende dessertje’s. Met een lekker bakkie dubbele espresso en een cappuccino  voor John. Duncan wilde hier na direct weg omdat hij het nacht leven nog in ging?

Wij zijn na het betalen van 115,40 ook terug naar de tent gelopen. Bij terug komst zat Duncan er ook nog. Maar die ging eigenlijk gelijk weg toen wij aankwamen. Wij zijn nog even buiten gaan zitten in de broeierige warmte. Het was voor mijn gevoel snikheet. We gaan zo proberen te slapen in ons tomaten kastje van tent doek. Hopelijk doet in mijn geval de wijn zijn werk. Nog even dit verhaaltje ingetikt en ready to go. Op naar Klaasvaak.

Zondag 29 juli 2018: wat was het warm

Wat een slechte nacht was dit geweest. Het was zo vochtig warm dat slapen was niet mogelijk. Het water stond op de tent. Zo’n nacht wordt dan zo lang doordat je niet in slaap kan vallen

Ik kreeg toen ook nog hoofdpijn erbij. Ik was blij dat ik kon gaan beginnen aan de dag. De Nespresso machine aan het gezet voor de koffie. Even zitten want zelfs op dit tijdstip was het al warm. Met John naar de winkel voor wat vers stokbrood en wat beleg. En een behoorlijke voorraad water. Want vocht moest je wel tot je nemen. Na 9,75 Euro te hebben betaald terug naar ons tent paradijs. Na het ontbijt zijn we maar naar het strand gegaan. Het was toen half elf maar behoorlijk druk. Snel een plekkie gezocht een gaan baderen in het koele zoute water. Daar friste je echt van op. Tot 12:30 zijn we daar gebleven maar toen werd het oven temperatuur. Dus weg en onder de boulevard douche om het zand weg te spoelen. Het was tijd voor een bakkie koffie met iets lekkers. Maar het was zo druk overal. Je moest geduld hebben voordat je werd geholpen. Maar dat hebben we niet echt veel. We zijn maar buiten op het terras gaan zitten in de schaduw en maar wachten. Na een kwartiertje waren we aan de beurt. En na een ander kwartier kwam het bestelde bij ons tafel. En dan smaakt ook veel lekkerder als je zo lang moet wachten. Na dit heerlijks terug naar de ons onderkomen. Snel de zwembroek uit en naar de douche gelegenheid om met zeep en shampoo het echte zout weg te spoelen. Gewassen en met andere kleertjes naar de grote kantine om naar de formule 1 wedstrijd van Hongarije te gaan kijken die om tien over drie begon. Helaas na 5 ronden was Max er uit. Toch maar afgekeken ondanks het slechte beeld door de felle zon. Het was weer  een Hamilton overwinning. Nadat de Campari soda en koffie hadden afgerekend terug naar huis(tent). Het werd langzamerhand tijd voor de afgesproken pannekoeken. Duncan kwam er ook aan. Ik het beslag klaar gemaakt en John ging bakken. De

Laatste waren twee spek pannenkoeken. Voor Duncan en de

Oudste van het gezelschap. Direct daarna ik even de scheerkwast terhand genomen. Om morgen snel weg te kunnen te zijn. We zijn om acht uur even naar het voetballen van Duncan gaan kijken. Was bet leuk om te zien. Maar van hem hoefde we niet te komen kijken. Na een uurtje terug naar de tent en ik ben toen maar een beetje gaan pakken. Alles zover mogelijk in de koffers en wat ik morgen nog aan wilde er netje uit gehangen. Nog even onder de douche en geschoren en ik was gesteld. We kregen nog een glaasje Sangria van de over buurvrouw. Om 23:00 ben ik maar gaan proberen te slapen. De ventilator op me gezet. Maar nee, het is onmogelijk om de slaap te vatten met deze extreme temperatuur. Het was draaien naar links - recht op de rug maar er was geen oplossing. Zo ben een beetje worstelend de nacht door gekomen. Om 07:30 liep de wekker af.

Maandag 30 juli 2018: weer warm

Om 07:30 gauw de wekker het zwijgen opgelegd anders zou Duncan ook wakker worden.

John kwam er ook uit. Ik ben gelijk maar mijn eigen gaan wassen. John had voor mij een bakkie koffie klaar gemaakt. En een oud stuk stokbrood van gisteren met wat plakje beleg naar binnen zitten werken. Om precies 08:00 reed ik weg van de Eurocamping met de GPS ingesteld op de berg de Mont Ventoux. Die had ik nog nooit gereden. Het eerste stuk over de snelweg. Maar het was zo warm, maar het was niet uit te houden. Net voor het plaatsje Figueres op de snelweg gekomen en via de grens plaats La Jonquera de grens over Frankrijk in. Ik voelde dat ik niet goed uitgerust was, dus ik zou het niet laat maken vandaag op de motor. Net voor Avignon van de snelweg af en door Avignon over de N100 door Avignon heen langs de rivier Rhone over de D938 naar de D974 die naar de top van de Mont Vertoux gaat. Een schitterende weg ophoog met veel fietsers onderweg die deze reus op hun lijstje willen hebben. Boven nog even wat plaatjes geschoten met de Iphone om toen af te dalen via de  D164 - D942 - D542 naar mijn hotelletje in Les Omergeus. Het begon toen ook ontzettend hard te regenen en ik met mijn motor zomerpak dat is geen goede combinatie. Aangekomen bij een hotelletje  Hotel Etape. Nog een drankje genomen op het overdekte buiten terras en naar de simpele kamer 7. Maar wel een bed van de grond en lekker koel. Alles uitgepakt en even snel onder de douche gegaan. Met de korte broek aan naar het er onder gelegen barretje. Het stort regende nog steeds en ik was eigenlijk precies op tijd gestopt met deze dag op de motor. Maar dat moest ik natuurlijk morgen wel een beetje inhalen. Ik ben dit verhaaltje gaan intikken en de route voor morgen in de GPS gezet. Als dit weer morgen ook zou zijn. Ga ik over de snelweg kortste weg naar Nieuw Beijerland. Ik zou vanavond hier wat eten om de zeurende maag zijn zin maar te geven. Het werd een frisse salade en een biefstukje met patat. Het was simpel maar dat kon ook niet anders in dit eenvoudige maar goede onderkomen. Om half negen was ik op mijn kamer en geprobeerd een stukje te lezen. Maar dat kan nooit lang zijn geweest want een luid geluid van de Iphone maakte me wakker.

Dinsdag 31 juli 2018: Mooi weer maar wel lekker koel

De veel lawaai makende Iphone maakte mij om 07:00 wakker. Wat had ik lekker geslapen. Daar was ik wel van opgeknapt zeg. Onder de douche en even snel geschoren en met de tassen naar beneden voor een Frans ontbijtje. In de bar waar ik het ontbijt gebruikte was het al druk van mensen die naar hun werk gingen. Die komen hier blijkbaar een bakkie doen. Het het lange brood met wat jam met verse sinaasappel sap te hebben verorbert naar de motor waar ik om 07:35 weg reed uit dit plaatsje richting Cap. Via de weg D942 - D542 naar Sederon en binnendoor naar Gap. Om via de berg de Col de la Croix over de D518 naar de snelweg naar Grenoble. Daar heb ik besloten om over de snelweg naar huis te gaan rijden. Anders kon ik nooit woensdag thuis zijn. Wat wel de bedoeling is. Toen ik eenmaal op de snelweg zat en alles lekker gladjes verliep. Was ik eigenlijnlijk met de snelheid van 135km/uur on kwart voor vijg bij Berchem Luxemburg om te tanken. Ik vond het te vroeg om te gaan overnachten en besloot om hier maar iets te eten en dan door naar huis te rijden. Zo is het ook gebeurt en ik stond om20:15 op het Schepenpad 3 waar de garage deur netje door het wachtende vrouwtje werd open gedaan. Weer thuis zonder bijzonderheden. Het was voor mij een ultieme test geweest om te voelen hoe veel kilometer ik op deze nieuwe motor kan afleggen. En h et moet gezegd, dat is me niet tegen gevallen. Vandaag 1002km gereden en ik was niet echt kapot toen ik thuis was. Terwijl deze motor eigenlijk een soort van Off-road motor is en geen toer motor. Al met al een zeer geslaagde motor vakanitie.

Over 3 weken ga ik samen met John voor 2 weken de Roemenie toer doen.