Op naar de Franse Alpen en Italie 2020 - 1 september 2020

Dinsdag 1 september 2020: Wat een dag met verassingen

Om half acht waren we uit de veren en snel omgekleed om naar de ontbijt zaal af te dalen. Onze Albanese vriendin was aanwezig maar haar mannelijke collega was er die zou voor de koffie zorgen. Ik zeg zou, want helaas hij was ons snel vergeten en moest ons Albanese voor de koffie zorgen. John nam weer twee mooie rond gebakken eitjes en hield bij ham en kaas op het vers gesneden bruine brood. Na een kleine twintig minuten was dit achter de rug en ben ik naar de receptie gelopen om de rekening te voldoen voor 3 nachteen. Ik moest 432,-Euro afrekenen. Toen was alles afgerond en naar boven om de tassen en koffers in te pakken. Om kwart voor negen reden we links uit de garage en werd er koers gezet naar Livigno wat in principe maar 285km zou zijn. Maar dat liep allemaal even anders. Het eerste stuk ging goed en zonder noemenswaardig op onthoud. De route liep langs het Logo Maggiore. Daarna via Lugano waar het wel druk was en we zo af en toe netjes langs de file reden met de motor. We passeerden ook vele malen de grans posten van Italië - Zwitserland en visa versa. Na het Lago Maggiore kwamen we parallel aan het Come meer te rijden wat wel bijzonder mooie was. De zon was volop aanwezig. Bij het Como meer een koffie stop gehouden en bij een winkeltje ben ik 4 broodjes gaan halen met een onsje ham en 4 plakjes kaas. Voldoen voor onze lunch. Om 12:45 gestopt bij een grote waterval in het plaatsje Piuro. Aan een tafeltjes met een bank met de waterval op de achtergrond. De waterval het de naam Luoghi e storia. Nadat de broodje op waren zijn we nog naar de waterval toe gelopen. Ook dit was weer indrukwekkend. Na een paar kiekje te hebben gemaakt terug naar onze motor fietsen om ons doel Livigno te bereiken. Het was toen ongeveer 13:30 en we moesten nog 141km.  Onze weg ging over de Maloja pass gevolgd door de Julier pass die 2285 meter hoog is. Toen begon de ellende. De weg was afgesloten en we werden door de Zwitserse politie allemaal terug gestuurd en er werd ons aangeraden om via Tirano te gaan rijden. We zijn daar bij Silser see op een terrasje gaan zitten en hadden eigenlijk nog de hoop dat de rots blokken die van de berg op de weg terecht waren gekomen over een uurtje of zo wel opgeruimd zouden zijn. Maar helaas, koffie en drankje op en ik weer even naar de vrouwelijke politie. Die mij vertelde dat er geen enkele indicatie was hoe lang dit alles gingen duren. Er hingen veel helicopters niet ver bij ons vandaan maar we konden niet anders. We moesten 100km terug gaan rijden. Toen we aan de afdaling / terugweg waren begonnen begon ook de lucht zwart te worden en zagen we de regen aan de linker kant van ons naar beneden komen. Ook dit keer hadden we geluk want kregen enkele druppels op ons vizier maar niet meer dan dat. Toen we de afslag naar Tirano namen in het plaatsje Piantedo. Kregen we naar hierna de volgende tegenslag. Er was blijkbaar een zeer ernstig ongeluk gebeurt op de weg naar Tirano en werden over een kleine en smalle secundaire weg geleid. Wat natuurlijk voor grote vracht auto’s zeer problematisch is. Smalle weg niet breed genoeg voor 2 vracht auto’s Gelukkig was dit met een motor nog een beetje te doen omdat we vaak langs de file konden rijden. Dit deden alle motor fietsen. Na 15km en een groot tijd verlies werden motor rijders over een soort van fietspad geleid. Na 15km kwamen we dan uiteindelijk op de originele weg maar was er een benzine tekort. Even een kleine hoeveelheid getankt bij een Benzine pomp oplichter. Die vroeg 1,62 liter. Terwijl dit overal 1,39 Euro was. Ik 5 liter genomen en John 8 liter konden we zeker Livigno mee halen. Het was toen nog 88km. In de Tirano bij de kerk in het midden van dit plaatsje gestopt om wat te drinken. Ik ben gelijk even naar de groenteboer gelopen voor drie appels en 3 wilde perziken. Het was wel een beetje warm zo rond de 30 graden. Net toen we zaten kwam de Bernina trein over het dorpsplein dit stadje binnen rijden. Toch wel een apart gezicht om de trein midden door eens had te zien rijden. Natuurlijk een paar foto’s genomen en onze cola en koffie naar binnen gewerkt en even snel naar het toilet. Om 17:30 reden we daar weg voor de laatste 44km naar Livorno. Toen we boven bij Livorno de douane passeerde reden we het dal in en kwam de kou ons direct tegemoet. De weg naar het centrum van Livigno was wel prachtig met de zon in de rug. Het was nog 19km rijden maar een schitterende mooie weg. Om 18:15 in Livigno nog even de super goedkope benzine getankt voor 0,90 Euro cent liter. Dat was lakker goedkoop. Om 18:30 stond we voor ons via booking.com bestelde hotel Teola. Even over de brug. Dit was een typisch wintersport hotel met functioneel maar kleine kamers. Maar laten we niet klagen want dit kost maar 66,-Euro inclusief ontbijt. We kregen kamer 304 op de derde etage. Snel onder de douche en in de warmere kleding en op naar het centrum voor een warm hap. De receptioniste zei dat dit 15 min. lopen was. Voor mijn persoontje was het 17 min. We stierven van de honger dus lang zoeken hadden we niet veel zin. Waar veel mensen zaten zijn wij ook maar naar binnen gelopen. Het werd een biefstuk met peper saus voor mij en John nam een Schnitzel. We hebben nog een bakkie koffie genomen en zijn toen naar de wel bekende ijs zaak gelopen. Ik weet, ik weet dat het niet goed is voor mijn suiker maar het kon echt niet anders. Het smaakte meer dan voortreffelijk en we liepen beiden met een voldaan gevoel weg bij Gelatie winkel. Nu terug naar onze onderkomen wat wel een beetje omhoog lopen is. Onderweg kwam bij het enorme gevoel omhoog dat ik snel een toilet nodig had om ongelukken te voorkomen. Ik heb het net gehaald maar moest wel beneden bij de receptie naar het toilet. 3 etages omhoog zou ik niet gehaald hebben. Om 22:00 waren we terug in kamer 314. Snel in de relax nacht kleding en ons gereed gemaakt voor de nacht. Morgen zouden we via de Stelvio pass naar Nauders in Oostenrijk. Om dan via Landeck - See - Kapple en Galtur richting Mellau,

Wordt vervolgd