Op naar de Franse Alpen en Italie 2020 - 2 september 2020

Woensdag 2 september 2020: Bewolkt en mistig in de morgen

Vanmorgen kwart over zeven gingen de luikjes open. We keken elkaar in de poppetje van elkaar ogen want we hadden een klein kamertje (te klein). Gauw even wassen en de spulletjes gelijk in de motor tassen gedaan en in de motor kleren naar ontbijt kamer. Daar was een zeer bijdehand Italiaanse dame die ons naar de kamertafel bracht. Je kon hier roerei krijgen bij ontbijt spek. Dat was de eerste keer en daar maakte we maar gebruik van. Dit samen met een goed bakje koffie en wij waren gesteld. Om 08:05 stonden we buiten bij de motor. Om 08:10 reden we weg met een mistroostig luchtje. Donkere wolken en mist. Dat zijn niet de ideale motor rij omstandigheden. Tevens was het maar 4 graden dus niet bepaald warm. Ons eerste doel was de wel bekende Stelvio pas die 60 haarspeld bochten heeft en die naar een hoogte van 2757 meter. Hoe hoger we kwamen hoe kouder het werd. Tegen de top aan had het zelf gesneeuwd. Eenmaal boven wel een paar foto’s gemaakt maar snel verder want 0 graden is echt koud. Er was ook mist. We begonnen om half tien aan de afdaling die uitkomt in Oostenrijk. Aan die kant zijn de 60 haar speld bochten. Je maakt ook altijd mee dat er motor rijders of auto rijders zijn die deze bochten niet op de juiste manier nemen. Dat maakte ik ook met een motor rijder mee. Die helemaal aan de verkeerde kant van de weg stond en we stonden haast voorwiel aan voorwiel. Deze Duitser verontschuldigde zicht wel, maar toch. Een paar bochten later was het een bus die de bocht verkeerd had ingeschat en die achteruit moest rijden om de haarspeld bocht toch te kunnen maken. Verder ging de afdaling voorbeeldig en liep de temperatuur weer langzaam naar normaal. Beneden aangekomen was het 14 graden met een zonnetje en dat was vele malen beter voor mijn persoontje. Beneden in het eerste de beste dorpje gestopt voor waardeloze koffie. Ik kon gelijk mijn helm opladen zodat het Intercom systeem weer zou werken. En ik weer met John kon praten onder het rijden. Het was net voldoende want toen we na 20 minuten hier weg reden kon het praten onder het rijden weer beginnen. Nu was de het volgende doel Galtur waar de Silvretta Hoch Alpen strassen begint. Via de Resia pas waar ze een plaatsje inclusief de kerk onder water hebben laten lopen om een stuwmeer te creeeren. Het was ongeveer 10:45 toen we dit punt passeerden. Nauders konden we niet door en we werden omgeleid wat ook een schitterende weg was. Het was inmiddels weer rond de 18 graden. Verder verliep de routen door het plaatsje Riet  waar we naar het centrum zijn gereden. Op het pleintje bij een bakkerij die ook eten bereidde. Ik nam Goulash soep met een broodje en john broodje ham en een stuk taart. Dit samen met een bak koffie en onze maaltijd kompleet. De route verliep hierna via de plaats Samnaun wat ook een soort van belasting vrij plaatsje in Zwitserland is. Hier kon je vanuit de plaats  Ischgl na toe skiën als je op wintersport bent. Het was een bijzonder mooie weg met een vallei aan de rechter kant naast ons en de weg lag hoog tegen de berg aangeplakt. Je vraagt je wel eens af hoe ze dit soort wegen kunnen maken, het zijn haast kunstwerken. Rond 14:00 reden we door Galtur en was toen ons doel de Silvretta Alpen strassen. Natuurlijk betalen, het was 27,- Euro voor twee motoren. Niet te duur maar wij vinden dit eigenlijk het bedrag niet waard. Mooie weg met een mooi meer boven op. Om 15:00 stonden we boven bij het meer maar reden eigenlijk gelijk verder nadat we wat foto’s hadden gemaakt. Er hingen hier wat dringende wolken en we waren bang dat dit regen ging veroorzaken. Dus zijn we maar niet al te lang op de top gebleven en maar aan de afdaling begonnen. Er vielen een paar druppels maar daar bleef het dan ook bij. Weer heel veel haarspeld bochten maar dat is de reden waarom we naar de bergen gaan. Om 15:00 gestopt voor koffie met een stukje appeltaart met slagroom in het plaatsje Gortipohl waar ook heel veel mountain bikers zaten. Het was daar gezellig maar tijdens het afrekenen ontdekte we dat het ook duur was. Maar goed, daar kan je dan niets meer aan veranderen. We hebben daar ook via de booking.com side een hotelletje wat 14km verderop lag uitgekozen. Dit werd Hotel Sulzfluh in Tschagguns. Even van de hoofdweg richting Bludenz. Het was eenvoudig te vinden. Grote parkeer plaats ook voor onze beide motoren. Even naar de receptie en we kregen kamer 102. Een hele grote kamer met 2 slaapkamers met een joekel van een TV en grote badkamer. Dat ws een vreselijk verschil met gisteren avond. Tassen konden we nu makkelijk kwijt en alles even alles er uitgehaald. Want dit wordt wel een zootje na een poosje. We hadden tenslotte geen strijkijzer bij ons. John gelijk onder de douche en het scheermes ter hand genomen. Ik een half uurtje later. Om 18:00 zaten we in de eet gelegenheid waar het al behoorlijk druk was. Dat vinden wij een goed teken als er veel mensen zitten. Het moet gezegd, het eten was er bijzonder goed en smakelijk. Ik kreeg een Cordon bleu. Ik kon John niet meer zien aan de andere kant van de tafel. John had een mix vlees gerecht genomen en ik denk dat hiervoor een stuk of drie koeien waren gesneuveld en een varken. Er zat patat genoeg bij om Nieuw-Beijerland te voorzien. Ik bedoel “Veel patat” Ik heb dit ook gezegd tegen de mevrouw dit ons van deze warme hap had voorzien “Wunderbar). We moesten wel gelijk afrekenen, maar voor 51,40 Euro hadden we waar naar geld gehad. Na de maaltijd is John nog even naar boven gelopen omdat daar een groot stuwmeer was met een waterkracht centrale. Tevens waren hier de gondels van dit ski gebied Golmbahn. Ik ben toen dit verhaaltje gaan intikken. Morgen rijden we naar Heidelberg. dus richting huis. Wij denken overmorgen dus vrijdag weer thuis te zijn.

Wordt vervolgd