Cruise 2020 - Vanaf 18 maart tot aan vandaag 26 maart / we zijn weer thuis

Dit is de rest van het verhaal vanaf 18 maart 2020:

We zijn na de middag maaltijd terug gegaan naar ons hutje. Lekker op het balkonnetje gezeten. Half drie toch maar weer naar dek 15 maar nu aan de voorkant van het schip om de wind een beetje te ontlopen. Daar zat je een beetje in luwte. Het waaide behoorlijk maar je merkte aan boord hier eigenlijk helemaal niks van. Om 16:30 waren we terug in onze kamer en op de TV werd weergegeven waar we toen waren. Rechts was het een klein stukje zwemman naar Mekka. En iet dichter bij aan de linker kant Soedan. Onder de douche om de smeerseltje er af te spoelen. We kregen elke dag schone andere soort van dekens zo groot wat bad handdoeken worden genoemd. Er werd niet op een hand doekjes gekeken hier. De douche stang zat los en dit had ik gemeld en die was vandaag netje gemaakt en vervangen. Straks weer naar het nette restaurant. Nu even lezen tot 18:15 om dan weer naar de grote eet schuur te gaan. In de lift naar beneden ontmoeten we een stel Nederlanders die ons vertelde dat we bij de receptie ons moesten melden vanwege de ontscheping in Marseille. Dat zijn we dan ook maar even gedaan. We zouden met bussen vanaf de terminal in Marseille naar het vliegveld worden gebracht. Ze moesten dus weten waar globaal ieder heen moest. Dat hebben we gedaan en toen zijn we met de Leeuwarden dames naar een leuk tafeltjes bij het raam gaan zitten. Het was weer een smakelijke maaltijd niets om te klagen, uitstekend en verzorgd. Om kwart over negen zaten we bij de piano bar in een groot bankstel en hebben de dames hun levens verhaal verteld wat wel een verhaal is. Maar ze hebben het wel goed voor elkaar, kunnen wij rustig stellen. Met een huis direct aan het water met een aanleg steiger van 25 meter. Dit als 2 zussen die uiteindelijk een lange tijd de zaak van hun vader draaiende hebben gehouden maar er een moment kwam dat ze inzagen dat er nog iets meer was dan werken alleen. En ze hun dromen werkelijkheid hebben laten worden met een mooie boot voor de deur en zo’n vier keer per jaar op cruise vakantie gaan. Kan je wel zeggen dat het bijdehante dames. Maar het is ze van harte gegund. Om kwart over tien waren we in onze kamer en vannacht zou de klok weer een uurtjes terug gaan. Dus langer slapen. We sloten de dag af met TV kijken en een E-boekje lezen. Ik ben begonnen met een boek wat “Vrijdag” heet.

Maar naar mijn simpele idee is dit een soort van sex verhaal.

Nu tijd om de ogen te slapen. Morgen varen een lang nauw stuk in wat voor het het Suez kanaal ligt. Het schip mag dan maar 11 knoppen varen.

Om 22:00 zouden we bij het Suez kanaal ingang zijn.

Donderdag 19 maart 2020: Zonnig weer

Om 06:30 lagen we al met elkaar te praten. Dat uurtje extra hadden onze interne wekkers niet helemaal juist ingeschat. Om zeven uur stond de lady of the house onder de douche en een kwartiertje later had ik ook de ochtend sessie doorlopen. Om kwart voor acht zaten we aan een tafeltje in het ontbijt restaurant en had ik een lang ovaal bord voor mijn snufferd met wat gebakken ontbijt spek en een omelet’tje met kaas. Half negen liepen we naar onze hut terug waar onze cabine steward bezig om alles weer aan kant te maken. Even met hem staan praten en hij vertelde dat haast de hele bemanning er ook in Marseille af zou gaan en dat het schip daar een poosje zou blijven liggen. Tot dat het ergste van het Corona virus voorbij zou zijn. Hij was pas 2 maanden aanbood terwijl zijn contract 8 maanden was en ook hij had geen idee wat de consequenties voor hem zouden zijn. We zijn om 10:00 naar dek 6 gegaan omdat het vandaag markt dag zijn met kortingen tot 50%?

Ik geloof daar helemaal niks van maar er zijn natuurlijk altijd mensen die toch behoorlijk wat inslaan. Het was in ieder geval wel druk. Om 11:00 liepen we weg van dit alles en zijn we in het thee/koffie huis een Gent wafeltje met slagroom genomen en een pannenkoekje met banaan. Alles smaakte zoals we hier gewent zijn lekker. Om 11:30 waren we terug in ons kamer mede omdat het buiten behoorlijk fris was. We hebben onze E-readers genomen en zijn gaan lezen. Vanmiddag gingen we het nog een keertje proberen om buiten te zitten. Op dit moment vaart het schip nog voor de de Golf van Suez. Om 12:10 zijn we gaan eten en voor waren het Italiaanse gehakte balletjes die in de tomaten  purè waren klaar gemaakt. Samen met gebakken aardappeltjes en verschillende groenten gebakken in olijf olie. Smaakte goed en nadat er een colaatje light bij hadden genomen en koffie en thee als laatste. Liepen we om 14:10 naar buiten waar de wind nog zeer heftig aanwezig was. Laten we maar zeggen te heftig. Nee, ik vond het helemaal niks om met een zuidwester op in de ligstoel plaats te namen. Het was ook het moment dat het schip de Golf van Suez binnen vaarde en dat je aan allebei de zijden de kant kon zien. We passeerden Hughgada als eerste. Naast ons vaarde een container schip die nog sneller vaarden als ons. Terwijl dit schip al 20 mijn vaart. Ik ben een beetje over denk gaan rond lopen en Wil lag vlak naast het zwembad haar E-boekje te lezen. Om 15:15 zijn we naar binnen gegaan en zijn thee gaan drinken met een klein Pizza puntje er bij. Half vier zakten we 2 etage’s om met het boekje op ons balkon zonder wind maar wel met een fel zonnetje te gaan lezen.

Om vijf uur zijn we naar binnen gegaan omdat het iets te fris werd. Om kwart over zes zouden we weer met de meisjes uit Leeuwarden in het wat sjeike restaurant gaan dineren. Nette kleertjes aan om 17:05 stonden op de 5de etage. De beide dames Marga en Caroline waren alleen aanwezig in de piano bar. Even snel nog met wat andere Hollanders gesproken om daar het restaurant in te gaan voor onze avond maaltje. Om tien over half negen liepen we hier weer naar buiten na een heerlijke en smakelijke maaltijd. Er waren wel 2 flessen wijn door heen gegaan maar dat mocht de pret niet drukken. We hadden gelachen en gegeten. Ook de reisleidster van Kras had zich heel goed vermaakt bekende ze en vroeg of ze morgen weer aan onze tafel bij ons mocht komen zitten. Bij de bar niet te dicht bij de Live muziek hebben we nog een bakje koffie gedronken en om 21:30 waren wij terug in onze hut. Rond 22:00 zou het schip het Suez kanaal gaan invaren dus dat duurde niet al te meer. Wij konden dit makkelijk gaan mee maken vanaf ons balkon met de pyjama kleding aan en een drankje uit onze eigen ijskast. En zo is het ook gegaan. De komende dag zou het alleen Suez kanaal worden wat natuurlijk wel een aparte ervaring. We zijn gaan slapen maar om midden nacht was het erg stil. En bleek dat het schip stil lag.

Vrijdag 20 maart 2020: Suez kanaal doorgang.

We waren lekker vroeg wakker en bij het openen van de balkon deur bleek dat we al in het Suez kanaal zaten. De kant was lekker dicht bij en de zanderige ver gezichten waren egaal van kleur. Geen contrasten van huisjes of bergen. Wij varen de eerste 2 schepen in het konvooi. Voor ons zat een ander cruise schip en de snelheid zat er flink in. Ik ben hier al twee keer doorheen gevaren en toen deden we er twee volle dagen over. Maar zoals het er nu uit ziet zijn we aan het einde van deze eerste dag uit dit kanaal. Het is altijd wel leuk om deze dag te beleven. Je vaart langs verschillende resorts en er staan langs de hele routen hokjes waar een bemanning is staat met geweren. Ik zou niet weten wat dit voor functie heeft maar goed. Om 15:30 vaarde we langs Port said wat het einde betekende van deze passage. We gingen de Middellands zee op en werd er richting onze eind bestemming gezet Marseille. Het schip zou ook nog door de Street van Messina varen tussen het vaste land van Italië en Sicilië. Dat zou op zondag avond rond 19:00 zijn. Na de warme maaltijd in het Chico restaurant en het bakje dubbele espresso bij de bar zijn wij naar het theater gelopen voor een Italiaanse dans show. Het was niet veel bijzonders maar dat kan je alleen achteraf bepalen. Om 23:00 in ons kamer terug en na wat lectuur te hebben gelezen naar Klaasvaak voor de nachtrust.

Zaterdag 21 maart 2020: Prachtig weer bakken en braden op dek

Dit zou de eerste vollen dag op de Middellandse zee worden en bij het openen van de gordijnen was de zon al aanwezig. Het ws toen 08:30 en tijd om ons te gaan verplaatsen 2 dekken naar boven. Waar ons weer een heerlijk ontbijt stond te wachten met gerookte zalm eitjes in allerlei variaties met andere soorten van brood beleg. Brood in allerlei keuze’s en smaken. Hier was voorlopig nog niets te merken dat er moest beknibbelt op eten. Samen met thee en een kop koffie genieten voor het ruim van de ver gezichten de zee. Om half elf lagen we op dek 16 aan de voorkant een beetje uit de wind en was het gedrag van wentel teefjes rondom duidelijk aanwezig. Samen met met E-reader boeken waar ik ‘Vrijdag” aan het lezen was. Een dames roman die zoals al eerder aangegeven veel sex bevatte? Je vraagt je toch af of dit nog wel een roman genoemd mag worden. Al lezende wordt je toch wat wijzer en het leest makkelijk. Om 13:00 zijn we twee etage’s gezakt voor de middag maaltijd wat weer gemixte sla was en een broodje Veel. Ik vond dit te vet en heb dit laten liggen. Ach, je doet niks dus je hebt niet veel nodig. Om 14:00 zijn we terug gegaan naar ons lig stoelen en zijn daar tot 16:00 gebleven. Terug naar onze onderkomen op deze cruise 12209. Nog even gelezen en onder de douche om ons gereed te maken voor de avond maaltijd. Het eten was weer van uitzonderlijke kwaliteit alleen de hoeveelheden zijn klein. Maar goed, na de koffie bij de bar en wat discussie’s met andere Nederlanders die er erg over in zaten hoe de terug zou worden geregeld. Waren we om 22:00 in de hut waar we nog even naar BVN hebben zitten kijken en zagen de situatie in Nederland. Als je dit ziet wordt je wel somber maar daar was hier aanbood eigenlijk niet veel van te merken. Om 23:30 was dit weer een dag.

Zondag 22 maart 2020: Duncan’s verjaardag.

Dit was eigenlijk de eerste wat sombere dag kwa weer. Het was mistig met wat lichte regen. We hebben daarom maar niet veel haast gemaakt en zijn op het gemakje naar het ontbijt restaurant gegaan. We hadden een tafeltje bij het raam maar gingen niet direct aan het raam zitten aan bak boord kant. Er waren nog twee stoeltjes direct aan het raam vrij. Niet veel later kwam daar een stel zitten uit Engeland met een Poolse vrouw. Die woonde naar bleek, zowel in London als Krakau Polen. Dat zal belasting technisch wel een goede oplossing zijn. De man het heel veel gereisd omdat hij Micro technologie specialist was. Ook veel in Iran gewerkt en vroeg gestopt met werken en veel cruise reizen gedaan. We hebben met deze mensen lang zitten praten en om 11:15 verlieten we hun en de ontbijt zaal omdat we onze pasporten moesten ophalen op dek 7 achterschip. Dit was goed geregeld en we hadden weer binnen en korte tijd weer ons reis documentje in ons bezit. Wil is  nog even gaan winkelen op dek 6 en is geslaagd en het een nieuwe tas met daarin nog een klein tasje. Ik ben maar gelijk naar de koffie bar gelopen voor wat koffie. Wil kwam daar ook naar toe met haar aankopen. Hier samen nog wat gedronken en om 11:50 waren we terug in onze kamer. Aankopen hier neer gelegd om hierna na het Boro bora restaurant te gaan voor het middag hapje.

Dat was een heerlijk middag maaltijd. In mijn geval waren er gebakken Kibbeling met een heerlijk sausje. Dit smaakte echt grandioos. Ik ben nog even terug gegaan omdat ik natuurlijk niet wist hoe dit zou smaken en dit een bord met kibbeling wilde hebben terwijl het niet zou smaken.

Maar dit bleek dus een verkeerde inschatting. Het smaakte fantastisch en dit was vandaag echt mijn bete middag maaltijd. Ik heb nog een klein puntje Pizza genomen en toen was mijn buik aan de tax. Wil nam nog een stukje Tiramasu, wat ook heerlijk smaakte. Nog een bakje koffie en thee genomen en we hadden het Zwitserland gevoel toen we kleine wandeling maakte in het verlengde van dek 14. Het was vandaag niet zulk mooi weer maar dat kon onze pret niet drukken. We zijn terug gegaan naar onze hut om een snoez………….te maken. Het was toen 14:30 en dicht bij de Street van Messina.

Vanavond was de kleding code “Gala”. Dus niet mogelijk om in simpele kleding het restaurant binnen te komen. Ik wilde eigenlijk daarom vanavond een keertje naar het buffet restaurant. Lekker in het simpele klofje gaan zitten eten en niet dat officiële gedoe met mensen om je heen die nog beter of grappiger in kleding liepen waarvan de haast in de lach schoot. Toch maar officieel gegaan dus opgedoft en geschoren. Wil ook dus we liepen er keurig bij. Om zes uur afgezakt naar de 5de verdieping waar de piano en viool klanken ons verwelkomde. Natuurlijk weer veel mensen die liepen te zeiken over de onduidelijkheid van de terug reis. Ik had zoiets van ”Komt best wel goed”. De Amsterdammer Rinus die Manager was bij Ford Nederland. Stond ook van dit moeilijke verhalen op te hangen over helemaal niks en zijn vrouwtje ook. Wat een gezeik terwijl er nog helemaal niets bekent is eigenlijk. Die brengen allemaal van die Cowboy verhalen in de wereld en die worden door andere weer wat aangedikt? Ik zie het wel en wacht geduldig af. Om kwart over 6 liepen het Restaurant binnen en kwamen weer bij ons vertrouwde tafeltje met dezelfde obers. De dames Marga en Caroline werden direct voorzien van hun favoriete wijntje en natuurlijk bubbel water. Nu kon het bestuderen van de menu kaart weer beginnen. In mijn geval werd het Ham met meloen - Vis soep - Gazpatio en het hoofd menu was verschillende gegrilde vis soorten. De Calamaris vond ik helemaal niks en de grote Garnaal smaakte ook niet helemaal wat ik van verwachtte. Alleen het stukje Kabeljauw smaakte. Ik had een kaasplank als dessertje. Weer lang zitten napraten aan de tafel en om 21:30 zaten we bij de bar voor koffie en thee. De dames namen hier altijd een glas Bailey met ijs bij. We begonnen hier met z’n viertjes maar na een half uurtje zat ook Josephine van Kras reizen bij ons. Gevolgd door Joost van MSC die achter de informatie balie, toen een stel Nederlanders dir zelf de cruise en de vliegreis hadden geregeld en die nu overal naast vielen. Omdat het geen pakket reis is. Tja, dan wordt zo’n voordelig geregeld reisje toch wel iets duurder als dit soort grappen gaan voorvallen. Ze vertelde dat ze helemaal niks konden regelen. Wij liepen om half elf naar onze cabine om aan de nacht rust te beginnen. Eenmaal in de cabine begon mijn maag een beetje op te spelen. Ik werd een beetje misselijk. We zijn toch maar in bed gaan liggen maar voor mij werd deze nacht een ramp. Wil kon wel een beetje slapen tussen dat gewandeld van mij door.

Maandag 23 maart 2020: Slecht weer koud en regen.

Ik was eigenlijk al heel de tijd wakker. Wil had ik niet de nachtrust gehad die ze normaal heeft. Ik ben nog even wat langer blijven liggen terwijl al onder de douche stond en aangekleed op de bank haar boekje zat te lezen. Om acht uur ben ik er ook maar uit gegaan met een duf hoofd. Helemaal in orde was ik niet. Op half negen liepen we de trappen op naar dek 14 aan stuurbord kant om iets te nuttigen. Ik had niet echt trek. Eerst maar eens de bak thee laten zakken. Wil had zich zelf voorzien van Croisantjes en een muffin. Ik na een kwartiertje maar een kleine gebakken eitje met een klein broodje. Dit smaakte toch eigenlijk best wel. Toen ook maar een Cappuccino besteld bij de bar. Dat smaakte ook best. Ik heb de digitale AD ingeladen op de Iphone om te zien wat er in ons eigen landje was gebeurt met het Corona virus. Ik begreep dat het mooie weer vele mensen naar buiten waren gegaan voor een strand wandeling of fietsen. Wat niet erg gewaardeerd door de openbare orde. Het was half toen we de eilanden Corsica en Sardinië konden zien. Het was nog een stukje. Om elf uur werd opgeroepen dat het schip naar het plaatsje Capriccioli omdat er iemand aanbood ernstig ziek was. Dit heeft totaal wel een uurtje of drie geduurd. De zieke werd met een tender van het schip naar de wal gebracht en om 14:00 was de tender terug en aanbood gehaald en werd er weer koers gezet naar Marseille. We moesten tussen de eilanden Sardinie en Corsica door varen om de korte vaarweg naar Marseille te hebben. Wil is om 14:30 weer afgezakt naar dek 5 om het teveel betaalde cruise bedrag in contant geld terug te krijgen. Dat moest iedereen aanbood doen. Dit was zo geregeld en ze was zo terug in onze hut. Omdat het buiten zo slecht was hebben we in ons onderkomen met de gordijnen helemaal open ons boekje zitten lezen met een voortdurend veranderende uitzichten. De zee was wild maar het schip had daar niet al teveel last van en lag eigenlijk vrij stabiel. Het was niet een erg zonnige dag en het was het beroemde pappen en nat houden. Een beetje lezen en naar boven voor een bakkie koffie. De dag ging eigenlijk wel snel voorbij en voordat we het wisten zaten er om 18:30 aan onze vaste diner tafel met de dames. Om half tien in de piano bar voor een goed bakje koffie waar we uiteindelijk om 23:00 weg liepen. Morgen zouden we in Marseille aankomen en we moesten wel een paar dingetjes invullen voor de Franse formaliteiten.

Dit was dus weer een dag.

Dinsdag 24 maart 2020: Marseille - 9 graden

We waren weer vroeg uit de veren en zaten om 08:00 met een gebakken eitje en een half varken aan ontbijt spek om mijn bord. Wil was bescheiden met haat Yoghurt met wat Albraham en wat vruchtje.

Het schip was in de buurt van Marseille en bij terug komst in hut werden we gemaakt om op te schieten omdat we om 10:00 direct van schip af moesten om met de bus naar Amsterdam te gaan. Wil eigenlijk helemaal in paniek omdat alles nog in de kasten lag. Met een bezweet voor hoofd was dit dan gelukt en nadat we koffers labels kregen en aan elke koffer moesten bevestigen werden de koffers opgehaald en wij via de receptie om de open staande kosten nog even te betalen. We zaten om 09:45 in het theater wat het meeting point was met vele andere Nederlanders te wachten nadat we ons hadden gemeld. Toen er om 10:00 uur de melding kwam dat alles naar Amsterdam was geannuleerd en tot nader order zou gaan gebeuren. Na vele telefoontjes werd onze koffer weer terug gebracht naar onze cabine en moest de cabine steward de bedden weer op nieuw opmaken. Tja was een niet verwachtte verrassing maar eigenlijk bleek. Dat fr reis organisatie niet wilde dat we eerst met een Franse bus naar Luxemburg zouden worden gebracht en daar door Nederlandse bussen verder naar Nederland vervoerd zouden worden. Wij denken dat best een goede beslissing is geweest. We moesten dus langer blijven maar we wisten niet wanneer het wel ging plaats vinden. Onze reis organisatie informeerde ons ook per mail dat ook de minister van buitenlandse zaken bezig was met de Franse autoriteiten en dat er hard aan werd gewerkt. Natuurlijk de verschillende cruise gangers van boord zien gaan maar erg soepel ging het allemaal niet. Alles op een slakke gangetje en iedereen moest haast een soort van medische test ondergaan. Het was voor ons schouwspel wat we mooi van ons balkon kon zien. Om 18:30 weer naar het avond diner. Om daarna in de piano bar met veel mopperende mensen om ons heen de koffie te gebruiken. Iedereen liep te klagen over de gebrekkige of geen informatie. Niemand wist eigenlijk wat er met de Nederlanders ging gebeuren. Er was een reis leidster van Kras aanbood die vertelde dat we er rekening mee moesten houden dat we morgen rond negen uur van boord zouden gaan. Met die gedachte zijn we terug gegaan naar onze hut. Ik heb nog even een douche genomen en om 23:00 lagen we heerlijk in ons bedje en was de slaap haast direct aanwezig.

Woensdag 25 maart 2020: Mooi weer in Marseille

We hadden de wekker op 06:15 gezet met de gedachte dat we om ergens deze morgen met de bus naar huis zouden gaan. Er waren wel onder de deur door nieuwe labels voor de koffers geschoven en die maar even ingevuld. Eerst om 06:45 maar naar het ontbijt restaurant om wat te eten en een soort van lunch pakket gereed te maken voor de lange bus rit naar Amsterdam. Om 08:00 waren we terug in de hut en daar lag een informatie over de ontscheping. En jawel hier werd aangegeven dat we ons rond tien uur in het theater moesten melden om dan daarna van het schip te gaan. Het werd allemaal wat later omdat er altijd mensen zijn die dingen niet weten en niet komen melden. Uiteindelijk was het half elf toen we het theater verlieten en via de Franse douane met onze koffers naar de 13 gereed staande Nederlandse bussen van de Firma Oostenrijk uit Amsterdam liepen. De koffers werden het laatste stukje door de mensen van het schip naar de bussen gebracht. We kregen bij het instappen ook nog een flesje water en een lunch pakker van het schip mee. Wij hadden bus nr. 4 en hadden een goed plaatsje bij de middelste deur met een TV scherm voor ons. Het was de bedoeling dat er een stoel ruimte tussen iedereen zou moeten zijn. We zaten uiteindelijk in deze mooie bus met maar 19 mensen dus ruimte te over. Om 12:10 kwam de bus in beweging en ging de stoet met bussen richting Maastricht. Dit zou de eerste stop zijn want er mocht nergens worden gestopt dit volgens de Franse autoriteiten.

Er mocht alleen een chauffeurs wissel plaats vinden. Dus maastricht was de eerste mogelijkheid om de benen te strekken. Er was een WC aanbood en de chauffeur had uitdrukkelijk gevraagd om de WC netjes te houden dit ons eigen belang. Om 14:30 reden we bij Valence-Sud. En waren er nog 814km te gaan om bij Maastricht te komen. In het begin gaat zo’n bus operatie nog wel. Maar na een uurtje op 6 a 7 begint zo’n gevangenis op wielen aardig te vervelen. We mochten niet uit de bus dus benen treken kon je in het gang pad waar je ook niet de enige was. Tevens zijn er altijd mensen die toch wel wat irritatie opwekken niet alleen bij ons maar bij meerdere lot genoten. Die vinden het nodig om heel luidruchtig te zijn of hun eigen muziekje luid aan te zetten. Vergeet niet, wij mochten en konden de bus niet uit. De enige wc was druk bezet en werd ook met het uur smeriger omdat natuurlijk iedereen zijn behoefte op die ene toilet moet doen. Er komt natuurlijk nog bij, dat wij deze cruise hadden uitgekozen omdat wij niet teveel uren wilde reizen. Dit was ons verleden naar Singapore ook een beetje te veel geworden 13 uur in een vliegtuig alleen. En daar zaten we nu zonder mede zeggenschap in een bus voor minstens 14 uur zonder natje en droogje en gewone plas gelegenheid. Wij weten natuurlijk net zo goed dat dit een speciale omstandigheid door het heersende Corona virus en hielden daar in onze gedachte wel rekening mee. Maar dat meedenken vergaat je met het verlopen van de bus kilometers. Toen we rond 22:00 in Luxemburg moesten tanken en die chauffeurs zo lekker buiten liepen hadden velen behoorlijk de smoor in. Vergeet ook niet, er zijn altijd mensen die nog roken. En dit mocht natuurlijk ook niet. Er zaten 2 oudere vrouwen wat echte profs waren in het roken wat ook te horen was aan hun stem / praten. Die gingen haast dood van ellende. Toen de chauffeur na het tanken in Luxemburg ons informeerde dat we nu nog 2,5 uur moesten zitten en dat we er dan 300 seconden uit mochten. Was er nou ook niet echt een hieperdepiep stemming kan ik melden. Maar goed rond 23:55 stonden we bij het Apple play hotel in Maastricht en mocht je even naar buiten. Maar 300 seconden zijn zo voorbij als je niet snel ter been bent en als je dan die 4 treden van de bus naar beneden hebt gemaakt. Moet je de sigaretten nog te voorschijn toveren en bij een licht briesje met een aansteker de sigaret aan de praat krijgen. Voordat dit allemaal gelukt was zei de chauffeur “Instappen”.

Kan je vertellen die twee profs kwamen hadden met veel moeite die 4 treden maar dan naar boven genomen en die stonden allebei te hijgen als tien paarden. En ze hadden net twee rukken aan de sigaret gegeven toen ze weer in moesten stappen. Om 00:10 reden we weg uit Maastricht. Moet ik ook nog melden dat die twee bejaarde prof rokers ook nog hun dochter Angela onderweg ging bellen met de telefoon op luid spreker. Zodat alle andere lot bus genoten de hele conversatie met Angela konden volgen. Dochter Angelo probeerde de beide prof rokers bij te brengen dat ze haar mobieltje op Wifi moest zetten. En daar begonnen de moeilijkheden. Ze beide dames wilde niet door andere bus genoten geholpen worden want dat konden ze heus zelf wel (niet waar dus). Kan een ieder vertellen. Er is een aardig en stevig potje gescholden met flinke stem verheffingen. Toen het was gelukt sprongen er twee oude dames haast 4 meter in de lucht en waren ze echt blij. Zo dat hadden ze toch maar mooi even zelf gefixt onder een soort van You tube gesprek van dochter Angela. Dit was wel een bijzonder grappige onnderbreking. We waren daar om 02:30 donderdag 26 maart bij vertrekhal 2 op Schiphol. Het leek wel een spook vliegveld. Werkelijk dood stil overal. Wij pakten ook nog per ongeluk de verkeerde kleinste koffer. Met de gedachte dat we daar misschien beter van zouden worden (grapje). De eigenlijke eigenaar kwam ons hard lopend achterna en wij verontschuldigde ons voor dit voorval. Snel naar de bus van P3 waar de chauffeur helemaal afgeschermd op ons stond te wachten. Haast direct reed hij weg met ons als enige gasten. Wij zonden het wel leuk weer een stukje in een bus rijden?

Onze auto stond dit jaar in de overdekte parkeer garage op de begane grond. Kan melden, normaal moet je nog wel eens zoeken waar je eigen auto staat. Maar daar was dit keer geen reden voor. Eenzaam en alleen stond ons autootje daar in z’n eentje. Lekker makkelijk toch, 2 minuten laten reden we weg van P3 op naar Nieuw-Beijerland waar we om 03:50 binnen stapten. We waren allebei versleten. Wil zei dat het huis stond te trillen maar dat was ze zelf. Ik had het zelfde, trillen van vermoeidheid. Volgende keer gaan we zeker met een bus reisje naar Oostenrijk lijkt ons wel wat????

Om 04:00 lagen we allebei hele grote bomen te zagen, lekker in bed.

Conclusie naar deze Cruise:

*) Ze hadden ons nooit moeten laten vertrekken uit NL

*) MSC heeft alles gedaan om ons verblijf te veraangenamen.

*) Het eten had beslist niet de kwaliteit van de HAL

    ik weet dat ik niet mag vergelijken in relatie tot prijs!

*) Door het Corona virus was niet de cruise die wij voor ogen hadden

*) We hebben he…….el veel zout water gezien.

*) Veel meer gedronken doordat je alle dagen aanbood zit.

*) Gelukkig was het tot aan het Suez kanaal mooi weer.

*) Wil vond het wel gezellig met de Leeuwarden dames en de Kras lady Josephine.

*) De vele discussies die onder onze land genoten plaats vonden over hoe / waarom / compensatie / waar moeten we dit melden etc… We          moeten één groep vormen want dan zijn we sterk??

*) En dan nog een leuke bij komstigheid - Ik Leen ben 1,3kg afgevallen. Nu iets meer dan 10kg afgevallen vanaf 1-1-2020

Ook dit hebben we ook weer meegemaakt. Niet alles is wat het lijkt.