Lofoten 2023 - Laatste regenachtige kilomters

Woensdag 12 juli 2023: Home sweet home - Klote weer.

Om 07:00 waren we klaar wakker en John dook de douche in direct in de kleding. Ik had al mijn spullen nog uitgezaaid en verspreid op bed liggen. En als je het op deze manier op bed ziet liggen is dat heel wat. Hoe krijg je dat eigenlijk normaal gesproken in zo’n klein motor tasje. Dat hadden we toch eigenlijk knap gedaan. Ik ben toen maar gelijk de douche ingestapt waar mijn eerste ontbijt 14 dagelijkse pillen in een plastic bekertje stonden te wachten. Ik nam dit als eerste maar even in en toen de tandjes netjes gepoetst en de haartjes weer in de plooi gelegd. Nee, deze jongen zag er weer keuring uit. Om 07:30 zaten we aan het uitgebreide ontbijt buffet waar je dan altijd het idee krijgt om van alles een beetje te proberen. Ik heb dit toch maar uit het hoofd gezet en hield het bij één eitje met wat spek en de andere volkoren boterham met een plakje kaas. John had de hele kippen ren en varkens ontbijt spek op zijn iets te klein uit gevallen boterham liggen. Er lag zou veel op dat ik zijn gezicht aan de andere kant van de tafel niet mee kon zien. Ik moet wel zeggen alles was weg na 10 minuten te hebben gegeten. Ach, moet zeggen. Ik zou er ook wel raad mee weten. We hebben daarna nog een beker koffie genomen en toen terug naar de 4de etage om ons in de motor kleding te hijsen. Als we naar buiten keken werden we somber want het stort regende behoorlijk. Gelukkig stonden onze motor in de garage onder het hotel. Dus lekker droge zadels en op je gemakje alles inpakken zonder dat je zeiknat werd. Om 08:30 reden we de garage uit met een stiel holletje naar boven. En toen reden we het grote zwembad in. Wat regende het en we moesten nog 229km afleggen naar Kristiansand waar ons ferry bootje lag te wachten. De wag naar Kristiansand ging over de hoofdweg de E39. En het allerlaatste stuk was echt snelweg met 2 banen elke kant uit. We zijn onderweg van de E39 af gegaan om in een klein plaatsje een bakkie koffie te drinken. Dit was de plaats Moi. Daar was dacht John een banket bakkerij en inderdaad iets wat er op lijkt was aan onze rechter hand. Motor aan de overkant gezet en in onze natte kleertjes dit zaakje binnen. Maar helaas bleek dit een bejaarden tehuis te zijn. John dacht zeker dat dan alvast kon wennen aan de leef omgeving voor de toekomst. Verscheide ouderen mensen begonnen tegen ons te lullen in het Noors. Waar wij natuurlijk niets van begrepen maar praten bleven ze tegen? John inmiddels koffie besteld in dit ouderen centrum maar wij dachten dat ze de koffie bonen nog moesten plukken in Brazilië. Het duurde en duurde en duurde en uiteindelijk na een kwartiertje wachten kwam de jongedame de twee als Cappuccino uitziende bekers brengen. We namen allebei een slok en verkleurde allebei. Ik zei nog tegen John, je hebt toch koffie Cappuccino besteld. Maar wat dit is zou ik je niet kunnen vertellen. Omdat we nat en een beetje koud warren hebben we de warme niet te zuipen bruine water maar op gedronken. Toen we weer op de motor zaten hadden we we lang de nasmaak van ……….

We moesten toen nog 102km naar onze vertrek haven Kristiansand afleggen. De regen was gestopt en maakte plaats voor een klein zonnetje. Maar alles beter dan regen. Het laatste stuk van de E39 was echte snelweg waar je behoorlijk gas kon geven en je mocht ook 110km. Om hald één reden we het stads centrum binnen van Kristiansand. We wilde nog een middag maaltje naar binnen werken voordat we in zouden checken bij Holland Norwegen lines. We liepen nadat we de motors op een parkeer plaats hadden gezet en hadden betaald de winkel straat van Kristiansand in op zoek naar een Conditorei met natuurlijk lekkere koffie. Die vonden we 200 meter verder alles wat we als wens hadden. John naar binnen en kwam weer naar buiten met een broodjes Ham / Kaas en John had broodjes met iets van kip. Dit samen met een smakelijke koffie dit keer. Toen een mevrouw naast de stoel verliet kwamen er twee andere Noorse dames naast ons zitten. Die vertelde dat ze met een elektrische auto op stap warren vanaf Bergen en hadden ook een tentje bij d’r een de Credit kaart van de man. Ze vertelde dat ze de tent niet zou gaan uitpakken dat was teveel werk. De Credit kaart waren ze wel van plan om te gaan gebruiken. We hebben een kwartiertje met hun zitten kletsen. Ze gingen toen weer verder en namen afscheid van ons. Wij waren ook klaar en John liep nog even naar de overkant om wat limonade en een zakje Treets. Wij terug naar de motor en naar de vertrek terminal van HNL.

Het was hier nu aanzienlijk drukker dan deze morgen. We stonden ergens achter aan de rij maar echt op schieten deed het niet. Dat heb je wel eens dat je de verkeerde rij kiest. Dat was vandaag bij ons het geval. Op een gegeven moment moesten we van rij wisselen. En dat was een hele verbetering, dat ging een stuk sneller. Ik kwam bij de checkin balie en liet de QR code zien en tien seconden later had ik de baardig pas en de kamer sleutels. Dus dat ging echt snel. Toen we hier klaar waren moesten we naar rij nr. 8 waar nog meer van die motor figuren stonden. Wij raakten aan de praat met een jong dat uit Enschede kwam. De vrouw reed motor en de man reed motor. Hun hadden het zuidelijke gedeelte van Noorwegen gedaan en ook de Prekestoelen wandeling gelopen. Zelfs twee keer, maar de eerste keer was het hoogste punt in mist gehuld. De tweede keer was beter maar ontzettend druk.

Om kwart over drie mochten alle motor rijders de boot oprijden en werden naar een bepaalde plaats gedirigeerd. De motoren zouden door de bemanning worden vast gezet. Wij naar de lift om naar de achtste etage te gaan waar onze hut was. We hadden hut 8348 de goedkoopste hut die ze hadden want dat vonden wij al duur genoeg. Dit overtochtje kwam neer op 720,- Euro inclusief de hut van maar 12m2. Toen we de deur van onze hut open deden moest dat dwars? Je moest je tassen onder het bed zetten en je schoenen ook. Er was helemaal geen berg ruimte of überhaupt geen ruimte.

Ik denk dat gauw benauwd aanvoelt als je last hebt van een claustrofobie kan je het wel eens moeilijk koegen in dit kleine hokje. Wij hebben ons ontdaan van de kleding en John weer als eerste onder de ook kleine douche. Ik niet veel later ook in dit opfris hokje. Je vloer was aalglad. We hebben er maar een handdoek aan opgeofferd om niet onderuit te gaan. Een klein kwartiertje later liepen we etage lager om even te kijken waar alles was. Niet veel later waren we in de lift naar dek 9 op het achterschip omdat daar herrie was. Het was mooi weer dus vele mensen waren hier al aanwezig. De muziek stond kei hard en het was hier zeker gezellig. Iedereen wilde er bij zijn als het schip vertrok uit deze haven. Om kwart voor vijf vertrokken we en ging het schip er eigenlijk als een raket vandoor. Nog wat foto’s gemaakt en lekker zittend in de zon van de eerste vaar kilometers zitten genieten. Omdat het wat fris werd zijn we naar binnen gegaan en afgezakt naar de vreet schuur op dek 7. Het was inmiddels 18:00 geworden en we zijn doorgelopen naar het buffet restaurant. Wij hadden dit niet van te voren geboekt. Wel het ontbijt voor morgen ochtend. Dus moest ik dit apart afrekenen met de Credit kaart. Bij de buffet maaltijd zat ook drinken. Dus dat viel weer aller sinds mee, alhoewel?

Het was wel 37,50 Euro / persoon. We hebben het ons wel laten smaken.

Om 21:30 zijn we nog even naar de bar gelopen waar een goede gitarist en een goede zangeres die een aardig muziekje ten gehore brachten. Om 22:15 gingen we naar onze hut 8343. Ik deed een poging om gelijk te gaan slapen, maar dat lukte niet helemaal. Liggen vechten met die stommen witte lakens maar de lakens wonnen. Uiteindelijk ben ik toch in slaap gevallen.

Donderdag 13 juli 2023: Hopeloos regenachtig weer op de laatste 358km

Om 06:45 waren de oogluiken wijd op en wij waren 07:00 helemaal gereed om de gebakken eieren met spek aan te vallen. Om 07:10 liepen we de grote ontbijt zaal binnen van dit schip de Romantika binnen. Lekker rustig dus konden we eerst even alle schaaltjes met eten waar bekijken. Eerst maar even 2 bruine boterhammen in de rollende brood rooster gedaan. Toen de gebakken eitjes met hele dooiertjes met spek op een ander bordje. John had het zelfde. Natuurlijk met bruin sap en moet een sapje. We zijn maar blijven zitten omdat we bij het raam zaten en het schip binnen lopen was en dan is er altijd wat te zien. Om 10:15 zou het schip vast liggen. We ons dus 10:15 zoet houden. Om 09:00 moesten we uit de hut zijn dus voor die tijd moesten we in motor kleding en de tassen gepakt hebben en meenemen. Maar helaas moesten we wel de tassen / helmen mee nemen uit de hut. Om 09:50 gingen de deuren van de garage / dek waar de motors stonden open. Dus konden we gelukkig onze bagage kwijt. Om 10:00 gingen het voor luik open en kon de invasie van motor rijders beginnen. En konden de laatste kilometers door ons worden gemaakt. Het weer was waardeloos. Het was soms een zonnetje maar meestel veel regen. Om 15:00 waren we beiden in Nieuw-Beijerland.

Gelukkig hadden we deze 6039 km lange trip gemaakt zonder ook maa één enkel probleem. Behalve een kleine beetje rem olie bijvullen in mijn motor en een 1/4 lor. motor olie bijvullen bij John zijn motor:

Conclusie:

1) Schitterend weer buiten de laatste 2 dagen

2) Ontzetten genoten van de Noorse natuur

3) Noorwegen is een kostbaar land zeker hotel accomodatie

4) Eten is prijzig in Noorwegen

5) Brandstof is gelijk aan Holland

6) De oversteek maakt een reis naar Noorwegen kostbaar.

7) John heeft mij heel erg verwent met alles te sjouwen en goed voor

mij te zorgen. Ik ben echt verwent kan ik wel zeggen.

8) Met mij is alles heel goed gegaan, beter dan verwacht.

The End