Supertoer 2017

Motortoer - Supertoer 2017 - 14 juni

Wij hadden alle vele malen deelgenomen aan deze goed georganiseerde motor toer van de motorclub Zaandam Supertoer genaamd. Dit is allemaal geregeld door Dhr Jan Valk die dit in zijn vrije tijd op poten zet.

Hij regelt haast altijd voor een week wintersport hotels die anders eigenlijk niet veel te doen hebben in de zomer maanden. Dit is ook de reden dat het allemaal voor een zeer redelijke prijs kan gebeuren. Elke dag in deze hele week vertrekt er een motor groep van ongeveer 50 motor rijders.

Dit is dus van maandag 12 t/m zaterdag 17 juni dit jaar.

Wij hadden gekozen om op woensdag 14 juni te vertrekken.

Ik had met John afgesproken om op 07:00 bij het Shell benzine station net voor de Moerdijk brug. Hij moest uit Oostvoorne komen en ik uit Nieuw Beijerland.

We hadden allebei naar de weersverwachtingen gekeken voor de komende week en dat zag er allemaal zonnig uit. Dus ik heb het risico genomen om mijn zomer motorpak aan te trekken wat natuurlijk totaal geen bescherming geeft bij regen en kou. Toch op woensdag morgen dit doorwaai pak aan gedaan en de hoop dat we deze week mooi weer zouden gaan houden. Om 05:45 de wekker gezet en na de douche beurt en de knackebrood met een ommeletje gemaakt door het vrouwtje. Vertrok deze jongen na de wel bekende afscheid zoenen om 06:15 naar de Moerdijkbrug via de Gravendeel tunnel.

We zouden daar even de motor aftanken en een bakje koffie nemen. Om vandaar naar het Restaurant de Goudrenet in Weert te rijden. Waar vandaag de eigenlijke Supertoer 2017 moest gaan beginnen. Zo gezegd zo gedaan en ik vertrok om 06:15 vanuit Nieuw Beijerland en ben via de s’Gravendeel tunnel naar deze ontmoetings plaats gereden. Ik was er dit keer iets eerder maar John kwam haast gelijk met mij aan. We hadden al afgetankt en gingen dus eigenlijk gelijk op weg. Via de snelwag naar de Goudrenet vlakbij Weert. Om 08:00 uur stonden we daar en jawel we waren de aller eerste. Binnen kregen koffie met een stuk appeltaart met slagroom. Nadat we de GPS hadden voorzien van de dag toer voor deze dag konden we nu beginnen aan ons motor avontuur. Het eerste stukje ging over de snelweg maar na 25 km ging het over binnen door wegen. Prachtig weer en via wat binnenwegen in Limburg over de Honserug naar ons hotel voor deze eerste dag. We waren vroeg in ons Hotel. Natuurlijk kwamen al de andere motor freeken aan en om 18:30 stond de parkeer plaats vol. Natuurlijk veel ouwehoren onder de motorboys. Ik kwam ook weer een bekende tegen een zekere Hans Visser. Uit de werk periode. Altijd leuk om over een werkperiode te praten. Het diner was om 20:00 wat bestond uit een buffet. Voorafgaans nog een toespraak van onze service wagen chauffeur met vrouw Cees en Ilona. Dat waren ook een paar oude bekende. Het eten was goed en sommige motor rijders kwamen tijdens het eten aan. De oorzaak was een ongeluk met een motor rijder uit de groep die had geprobeerd een  vrachtauto in te halen in een bocht. Maar van de andere kant kwam een auto aan en had hij er maar voor gekozen om de berm in te rijden waar een diepe grepel was. Dat was misschien in dit geval wel de beste keuze. Maar de Ducatie lag behoorlijk in de kreukels en de berijder lag in het ziekenhuis met een gebroken schouder en grote snij wonden in het gezicht. Supertour was dus voor hem afgelopen. Na het eten zijn we naar het buiten terras gegaan om natuurlijk weer allerlei motor verhalen aan te horen. Om elf uur vond ik het welletje en ginf op zoek naar kamer 26 voor de nachtrust. Want die had ik wel nodig na de slechte nacht van gisteren. We sliepen allebei zeer snel en goed.

Donderdag 15 juni 2017: Prachtig weer.

We hadden de wekker op 07:00 gezet maar om half zeven lagen we in bed al te praten. Om zeven uur waren we weer Spic en Span en roken we weer naar dennenbomen (of zo iets). Kwart over zeven de tassen in de motor gedaan en om 07:20 stonden we bij het ontbijt buffet. Lekker vers brood met veel keus in beleg.

Nadat we dit ochtend kostje naar binnen hadden stapten we om 07:50 op de brommer om deze dag de Franse Vogezen gevaarlijk te maken met de 50 motorfietsen die hier door heen zouden gaan komen, Om 12:00 stonden we op de bekende berg de Ballon. Het was hier onzettend druk en wij kozen er voor om ergens anders ons maaltje te gaan gebruiken. Om 12:45 stopten we bij een leuk eet zaakje waar John alleen maar koffie nam en de krenten bollen van de warm bakker die het vrouwtje de dag er voor had gehaald. Ik nam een simpel soepje met wat brood. Om half twee gingen we weer op pad om de laatste 201km te gaan afleggen. Het was nog steeds ontzettend warm wat het motor rijden wel moeilijker maakt. Ik had gelukkig van John voor mijn verjaardag een Cooldown vest gehad. En dat werkte bijzonder goed. Dat was een heerlijk verkoeling. Tja, het was afzien voor John maar niet voor opa. We hebben de laatste 100km veel stops gemaakt. Overal waar we iets koels drinkbaars konden krijgen stopten we haast. Om 17:30 stonden we voor ons hotel en in de hiite de tassen uit de motor gehaald. Bij de receptie kregen we sleutel van onze kamer 26. Twee aparte bedden want lepeltje aan lepeltjes slapen doen we niet meer aan. Jammer genoeg was het wel een kamer aan de straat kant waar veel verkeer doorheen kwam. En dat was echt een probleem kwamen we later achter. Maar goed, eerst even douchen en het zout van de huis spoelen. Om kwart voor zeven naar het buiten terras ik met de Lap Top onder mijn arm omdat ik van plan was om dit verhaaltje te gaan intikken. Maar dat liep even alles. Vele mede motor rijders hadden problemen om de route in de Garmin navigator te krijgen. En daar kwam deze jongen om de hoek. Ik had er eentje geholpen maar op een gegeven moment stonden ze in de rij naast mij. Of ik a.u.b. ook bij hem even de route kon inladen met de Lap Top. Dus, ik was tot ruim nadat het eten begon de beroemde LUL. Geen tijd om ook maar iets in te tikken ook niet na het eten. We kregen wel drankje voor niks aangeboden voor de bewezen diensten. Het avond maaltje was groentesoep - salade als tussen gerecht en schnitzel met patat als hoofd maaltijd en een groot ijsje als dessert. Geen klagen en het verliep lekker vlot. Alleen moest je gebruikte consumpties direct betalen. Om elf uur liepen we terug naar onze Saune, kamer 26 op de 2de etage. Het was me daar warm. Tomaatjes had je kunnen Teelen in deze kamer die maar Tomaten kas zal noemen. Op zo’n manier gaat voor slapen echt onmogelijk worden. Het raam aan de straat helemaal open waar John zijn kleding aan hing te drogen. Maar die was al droog door de enorme hitte die hier aanwezig was. Maar met het raam helemaal open konden we ook niet slapen door het voorbij razende verkeer. Dus deed ik het raam maar dicht. Mijn slaapje John was al in slaap gevallen en die wist van deze ellende helemaal niks. Totaal van de aarde was hij. Ik heb alles geprobeerd. Raam op de kantelstand - helemaal open - helemaal dicht. Maar slapen ging niet. Gelukkig nam het verkeer af maar liepen er dronken Duitser op straat die tegen elkaar liepen te schelden. Dat was nog erger als verkeer. Om half drie was het dan eindelijk stil en ging het raam helemaal open. Eindelijk, kon ik ook gaan slapen in deze Tomaten kas.

Vrijdag 16 juni 2017: Mooi weer.

Om kwart over zeven zaten we aan de ontbijt tafel en konden we genieten van heerlijk vers warm brood en allerlei beleg mogelijkheden. Bakkie koffie erbij wat kan er nog verkeerd gaan. De route van deze dag was iets aan gepast in het begin omdat er ineens een weg was open gebroken. Helaas was John zijn navagatie uit gevallen en was deze jongen het lul om voor aan te rijden waar ik helemaal niet van hou. Lekker er achter rijden en een beetje om je heen kijken vind ik veel prettiger als op zo’n schermpje te gaan zitten turen. Waar links of rechts te gaan. En dan kwam daar ook nog die aanpassing bij? De aanpassing was ongeveer na 20km. En dat hebben we geweten. En we waren niet de enige. Meerdere keren kwamen we collega motor rijders weer tegen. Uiteindelijk zijn we er dan gekomen toen John het commando vernam. Dus eigenlijk om 10:00 uur begonnen we goed aan de route. Deze dag bleek een schitterende dag te worden. Ik vraag echt wel eens af hoe ze aan deze weggetje komen. Natuurlijk een keer de koeien familie op de weg en die waren er niet af te krijgen. Of dat asfalt te eten is. Daar lag me ook een partij koeien stront. Daar kon je paar aardige veldje mee bemesten. Ook hier nam John het commando over en begon door de koeien familie te manouveren. Anders hadden we daar misschien s’avond nog gestaan met stront tot aan onze enkels. Uiteindelijk volgden vele lot genoten ons en reden we weer verder een andere natuur in. Net na dit intermezzo zijn we gestopt voor even wat te drinken. We waren een paar honderd meter de berg afgezakt maar het stonk er nog steeds naar stront. Het was ook vandaag weer warm. De totale afstand voor deze dag was 425km en allemaal binnen door en kleine weggetjes. Dan had je tijd best nodig om op tijd bij je hotel aan te komen. We hebben deze dag de de St. Gotthard - St. Bernandio en Sussen pass gedaan. Boven op deze alpen passen was het lekker koel. Maar beneden hadden we 35 graden. Vele malen gestopt voor drankjes en om half een na een bergpas een hapje gegeten. Het werd Goulash soep met echt fantastisch lekker brood. Na een kleine drie kwartier reden we verder en spraken we af elk uur te stoppen. Dat liep wel eens een beetje uit. We zaten natuurlijk is Zwitserland en daar weten ze wel wat koffie etc. kost. Het was elke keer schrikken als je ging afrekenen. Twee bakje koffie elk kwam op 18Euro. Dus 4,50 stuk.

Maar goed we waren op vakantie dus maar niet teveel denken. Om half zes waren we bij ons Orientel net na de Sussenpas. Een schitterend hotel en wij kregen kamer 212 in de hoek mat een groot balcon. Eerst maar eens begonnen met het oplossen van het probleem van John zijn navigatie zodat ik morgen weer op het gemakje er achter aan kon rijden. Dat lukte gelukkig. Het was toen tijd voor de douche beurten en om tien voor acht waren beneden waar om acht uur het eten begon. Ik heb maar een biertje genomen voor de dorst. Het was een goede maaltijd. Lekkere salade - spaghetti met Boulanaise saus en kaas en de hoofd maaltijd was gebakke aardappels met rundvlees stoofpot en Tiramasu als dessert. Alles smaakte best. Een bakje koffie als afzakker. Toen werd ik weer lastig gevallen door mensen die problemen hadden met de navigatie. En of ze even wilde helpen. Om elf uur liepen we naar onze kamer. De zoon deed wel de TV aan maar dat was toch echt zijn laatste daad voor deze dag. Die was gelijk op bezoek bij KLaas Vaak. Sliep was als een roos. En zoemde als een vlieg. Ik ben toen maar begonnen om dit verhaaltje in te tikken. Morgen zouden we weer een mooie rit gaan maken. Over de Bernandio pass door Levigno. Vandag naar Merano over de Trimmeljoch. Om uiteindelijk in Kappl te eindigen in een mooi Hotel Post.

Nu eerst maar eens gaan slapen.
Wordt vervolgd.

Zaterdag 17 juni 2017: